Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2021/8387 E. 2023/2335 K. 03.07.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8387
KARAR NO : 2023/2335
KARAR TARİHİ : 03.07.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/172 E., 2019/136 K.
DAVA : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı

İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 361 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 142 nci maddesinin sekizinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebebine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Davacı vekili 25.06.2019 havale tarihli dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin silahlı terör örgütüne üye olma suçundan 09.10.2018 tarihinde gözaltına alındığını, 12.10.2018 tarihinde serbest bırakıldığını ve hakkında beraat kararı verildiği, haksız ve hukuka aykırı arama, gözaltı ve adli kontrol nedeniyle 1.000,00 TL maddi, 100.000,00 TL manevi tazminata gözaltı tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.

2.Davalı vekili 22.07.2019 havale tarihli cevap dilekçesinde özetle; davanın süresinde açılıp açılmadığının tespit edilerek süresinde açılmamış ise reddi gerektiğini, davanın yetkili mahkemede açılıp açılmadığının tespit edilerek açılmamış ise reddi gerektiğini, davacının açılan davaya rızasının bulunup bulunmadığının araştırılması gerektiğini, aynı sebeple başka dosyanın bulunup bulunmadığının araştırılması gerektiğini, mahsup kararı verilip verilmediğinin araştırılması gerektiğini, talep edilen tazminat miktarının fazla olduğunu, davacının zararını belgelendiremediğini, davacının kendi kusurlu hareketleriyle tutuklanmasına neden olduğundan tazminata hak kazanamayacağını, davanın kabulüne karar verilmesi halinde vekalet ücreti hususunda yasa değişikliğinin göz önüne alınması gerektiğini, öne sürmüştür.

3.Diyarbakır 12. Ağır Ceza Mahkemesinin, 10.09.2019 tarihli ve 2019/492 Esas, 2019/329 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

4.Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin, 28.11.2019 tarihli ve 2019/172 Esas, 2019/136 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik davacı … davalı vekillerinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

5.Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığın 02.11.2021 tarihli tebliğnamesi ile davacı vekilinin temyiz isteminin manevi tazminat eksik olduğundan bozulması talep edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Davacı vekilinin temyiz istemi;
Müvekkilinin konutuna haksız ve hukuka aykırı şekilde arama yapıldığına, bu nedenle psikolojik tedavi gördüğüne, insanlık dışı yol ve yöntemler kullanılarak gözaltına alındığından sağlığının bozulduğuna bu nedenle hükmedilen manevi tazminatın eksik olduğuna, ilişkindir.

III. DAVA KONUSU
Temyizin kapsamına göre;

A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Davacının tazminata esas Diyarbakır 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 2018/780 Esas – 2019/159 Karar sayılı dava dosyasında silahlı terör örgütüne üye olma suçundan yargılandığı, 09.10.2018 – 12.10.2018 tarihleri arasında gözaltında kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 25.03.2019 tarihinde kesinleştiği, kararın 10.04.2019 tarihinde tebliğ edildiği ve davanın 5271 sayılı Kanunun 142 inci maddesinin birinci fıkrasında belirlenen süre içerisinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı, mahsubuna karar verilmediği ve aynı sebebe dayalı olarak derdest dosyasının bulunmadığı belirlenerek 160,29 TL maddİ, 300,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince verilen kararla ilgili olarak, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Tazminat talebinin dayanağı olan Diyarbakır 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 2018/780 Esas – 2019/159 Karar sayılı dava dosyasında silahlı terör örgütüne üye olma suçundan yargılandığı, 09.10.2018 – 12.10.2018 tarihleri arasında gözaltında kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 25.03.2019 tarihinde kesinleştiği ve davanın 5271 sayılı Kanunun 142 inci maddesinin birinci fıkrasında belirlenen süre içerisinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmıştır.

A.Davacı vekilinin temyiz talebi yönünden;
Hükmedilen manevi tazminat miktarı yönünden;
Davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, gözaltına alınmasına neden olan olayın cereyan tarzı, gözaltı süresi, tazminat davasının kesinleştiği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer ve benzeri hususlar da gözetilmek suretiyle, hakkaniyet ölçüsünü aşmayacak bir şekilde, hak ve nesafet kurallarına uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespit edildiği anlaşıldığından davacı hakkında hükmedilen manevi tazminat miktarında hukuka aykırılık görülmemiş olup, açıklanan nedenle tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin, 28.11.2019 tarihli ve 2019/172 Esas, 2019/136 Karar sayılı kararında davacı vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Diyarbakır 12. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.07.2023 tarihinde karar verildi.