YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8249
KARAR NO : 2022/10859
KARAR TARİHİ : 28.12.2022
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : İlk derece mahkemesi hükmünün ortadan kaldırılarak; TCK’nın 179/3-2, 53, 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet
… Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda, … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/05/2018 tarih, 2017/61 esas, 2018/289 karar sayılı kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan tayin edilen hükmün, ortadan kaldırılmasından sonra yeniden kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin 21/01/2020 tarih, 2018/3054 Esas 2020/217 Karar sayılı kararı, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın, 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile başlığı ile birlikte yeniden düzenlenmiş olan ”Basit Yargılama Usulü” başlıklı 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan; ”Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.” şeklindeki düzenlemenin karar tarihinden önce yürürlüğe girdiği göz önünde bulundurulduğunda, bu hususta bir değerlendirme yapmayan mahkemenin, zımnen basit yargılama usulünün uygulanmaması yönünde takdir hakkını kullandığı kabul edilerek tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılama sonucunda, ilk derece mahkemesince, sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan CMK‘nın 223/2-e maddesi maddesi gereğince beraat kararı verilmiş, mahalli Cumhuriyet savcısının istinaf etmesi üzerine sanık hakkındaki … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/05/2018 tarih, 2017/61 esas, 2018/289 karar sayılı kararı kaldırılarak sanığa TCK’nın 179/3-2, 53, 58/6-7. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezasına karar verildiği, 5271 sayılı CMK’nın 286/2-d maddesi gereğince 28/02/2019 tarihinden sonra ilk defa bölge adliye mahkemesince verilen ve CMK’nın 272/3. maddesi kapsamı dışında kalan mahkumiyet kararlarının temyize tabi olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede,
Sanığın, kullandığı araçla seyir halindeyken kırmızı ışıklarda durduğu sırada aracının arka kısmına başka bir aracın çarptığını, yanında … isimli arkadaşının olduğunu, olay yerine gelen kolluk ekiplerinin yaptığı ölçümde 1,89 promil alkollü çıktığını, alkollü … kullandığı için pişman olduğunu beyan ettiği, polis memuru tutanak tanığı …’in beyanında, her iki sürücü ile kazanın oluşuna ilişkin görüştüklerini ve onların beyanlarına göre tutanakları düzenlediklerini, arkadan çarpan … sürücüsünün, aracı …’ı göstererek onun kullandığını söylediğini, …’ın da bu hususu doğruladığını, alkol ölçümünün yapıldığını, tutanak içeriğinin doğru olduğunu beyan ettiği olayda, mahkemece, sanığın kendisini suçtan kurtarmaya yönelik kovuşturma aşamasındaki değişen savunmasına ve yine sanığın ceza almasını önlemeye çalışan tanıklar … ile tanık …’in beyanlarına itibar edilmeyerek sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, aracı sanığın kullanmadığına, suçun maddi ve manevi unsurlarının oluşmaması, suçun sübutu için herhangi bir delilin dosyada bulunmamasına rağmen müvekkili aleyhine mahkumiyet kararı verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan, … 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 22/05/2018 tarih, 2017/61 esas, 2018/289 karar sayılı kararına karşı yapılan temyiz isteminin, 5271 sayılı CMK’nın 302/1. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK’nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için … Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesine, kararın bir örneğinin de … 2. Asliye Ceza Mahkemesine, iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.