YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7588
KARAR NO : 2023/2104
KARAR TARİHİ : 12.06.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
DAVA : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
HÜKÜM : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi kararı
İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik istinaf incelemesi üzerine verilen İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesinin, 26.03.2019 tarihli ve 2017/2872 Esas, 2019/1221 Karar sayılı kararının davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
A. Davalı vekilinin temyiz istemi yönünden;
Karar tarihi itibarıyla temyiz kesinlik sınırının 58.800,00 TL olduğu; hukuka aykırı olarak kişisel verileri kaydetmek ve suç işlemek amacı ile kurulan örgüte üye olmak suçlarından 29.06.2012 – 30.06.2012 tarihleri arasında 1 gün gözaltında kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 11.960,00 TL olması nedeniyle davalı açısından hükmün kesin nitelikte olduğu anlaşılmıştır. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 24.11.2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanun’un 42 nci maddesi ile değişik 362 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde yer verilen temyiz sınırı ve hükmedilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 298 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Davacı vekilinin temyiz istemi yönünden
Karar tarihi itibarıyla temyiz kesinlik sınırının 58.800,00 TL olduğu; hukuka aykırı olarak kişisel verileri kaydetmek ve suç işlemek amacı ile kurulan örgüte üye olmak suçlarından 29.06.2012 – 30.06.2012 tarihleri arasında 1 gün gözaltında kalan davacı lehine İlk Derece Mahkemesince 25.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmesi üzerine hükmün yalnızca davalı vekilince istinaf edilmesi neticesinde Bölge Adliye Mahkemesince manevi tazminat miktarının 5.000,00 TL’ye düşürülmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi nedeniyle, reddedilen toplam 20.000,00 TL tazminat miktarının davacı açısından kesin nitelikte olduğu anlaşılmıştır. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 24.11.2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanun’un 42 nci maddesi ile değişik 362 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde yer verilen temyiz sınırı ile reddedilen tazminat miktarına göre davacı vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 298 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
12.06.2023 tarihinde karar verildi.