YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/748
KARAR NO : 2021/853
KARAR TARİHİ : 28.01.2021
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2,22/3,62,63. maddeleri gereğince mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurularının esastan reddi
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 27.10.2020 tarihli, 2020/2155 Esas, 2020/1521 Karar sayılı ”istinaf başvurularının esastan reddine” ilişkin karar, sanık müdafii ile katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii ile katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde sürücü belgesi bulunmayan sanığın sevk ve idaresindeki otomobille, hız sınırının 70 km olduğu meskun mahalde, bölünmüş, üç şeritli, eğimli ve ıslak zeminli il yolunda, gündüz vakti, köprülü kavşaktan çıkış yaptıktan hemen sonra direksiyon hakimiyetini kaybederek, sağa yönelen 64 metre savrulma izi ile, bağlantı yolu devamı 7.5 metre genişliğindeki banket kısmında bulunan otobüs durağına 43 metre mesafede bankette bekleyen üç yayaya çarptığı, yayalardan ikisinin 4.6 metre ileri düştüğü, bu yayalardan birinin kopan uzvunun bu noktadan 15 metre ileri fırladığı, üçüncü yayanın ise sağdaki beton duvarın arkasına tren yolunun yan kısmına düştüğü, sanık idaresindeki aracın ise yayalara çarpma sonrası sola yönelerek orta refüj kenarında ters dönerek duruşa geçtiği, bu suretle aracın ilk hakimiyetini kaybettiği noktadan itibaren 122 metre ileride durabildiği olayda; sanığın olaydan yaklaşık 20 dakika sonra yapılan ilk alkol ölçümünde 0.60 promil alkollü olduğunun, olaydan 30 dakika sonra hastanede yapılan ikinci alkol ölçümünde ise 0.77 promil alkollü olduğunun tespit edildiği, sanığın olaydan yirmi dakika sonra yapılan ilk ölçüme göre 0.60 promil alkollü olduğu kabul edilse dahi, tespit edilen alkol oranı ile birlikte, kaza sırasında aracın savrulma miktarı ile yayalardan birinin uzvunun parçalanacak şekilde, diğer yayanın ise sağdaki duvarı aşarak tren yolunun yan kısmına düşecek şekilde çarpmaya maruz kaldıkları göz önüne alındığında, ayrıca tanık …’in beyanında sanığın idaresindeki araç ile başka bir araca makas atarak ve yaklaşık 120-130 km hızla seyrettiği sırada direksiyon hakimiyetini kaybettiğinin belirtilmesi karşısında, sanığın kaza anında alkolün etkisi ile ve hız sınırlarını aşarak seyretmek suretiyle, öngördüğü ancak meydana gelmeyeceğini düşündüğü neticenin gerçekleşmesine sebebiyet verdiği olayda bilinçli taksir koşullarının oluştuğu;
Bununla birlikte dosya içeriğine göre tamamen kusurlu eylemi ile üç kişinin ölümüne neden olduğu tespit edilen sanık hakkında; taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde; TCK’nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, tamamen kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu üç kişinin ölümüne neden olan sanık hakkında, olayın gerçekleşme şekli, sanığın tamamen kusurlu olması, ölen kişi sayısı ile adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek tayin edilen temel cezadan bir miktar daha uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması;
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 27.10.2020 tarihli, 2020/2155 Esas, 2020/1521 Karar sayılı “istinaf başvurularının esastan reddine” dair hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2. madde ve fıkrası uyarınca BOZULMASINA; bozma kararı doğrultusunda işlem yapılmak üzere 5271 sayılı CMK’nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/2. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Uşak 1. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi’ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 28.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.