Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2021/739 E. 2023/5046 K. 16.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/739
KARAR NO : 2023/5046
KARAR TARİHİ : 16.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/148 – 2015/276
SUÇLAR : 2863 sayılı Kanuna aykırılık, Mühür bozma
HÜKÜMLER : Beraat, mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İade – Onama – Bozma

Sanık …’nun temyiz dilekçesi incelendiğinde, 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan hakkında tesis edilen mahkûmiyet hükmünü temyiz ettiği anlaşılmıştır.

Sanıklar … ve … hakkında 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan, sanık … hakkında mühür bozma suçundan kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Çaykara Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.12.2015 tarihli ve 2015/148 Esas, 2015/276 Karar sayılı kararı ile sanık … hakkında 2863 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat, sanık … hakkında 2863 sayılı Kanun’un 65 inci maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 62, 52/2, 53 ve 51 inci maddenin birinci ve üçüncü birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hapis cezasının ertelenmesine; sanık … hakkında mühür bozma suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

2.Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 30.12.2020 tarihli, 2016/45221 sayılı ve “sanık Şehzade Eroğlu hakkında mühür bozma suçundan tesis olunan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı yönünden iade, 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan verilen mahkûmiyet hükmü yönünden onama ve sanık … hakkında her iki suç yönünden verilen beraat hükümleri yönünden bozma” görüşlü Tebliğname ile dava dosyası Dairemize tevdi olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Katılan vekilinin temyiz isteği; sanık … hakkında 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkûmiyet kararı verilmesi gerektiğine,

2. O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği; sanık … hakkında 2863 sayılı Kanuna aykırılık ve mühür bozma suçlarından mahkûmiyet kararı verilmesi gerektiğine,

3. Sanık …’nun temyiz isteği; hakkında tesis edilen mahkûmiyet hükmünün kanuna aykırı olduğuna,İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Mahkemenin Kabulü
“İddia, sanık savunması, müdahil idare vekili beyanı, keşif, mahalli bilirkişi, teknik bilirkişi raporları, suça konu yerin sit alanı sınırları içerisinde olduğunu gösterir kroki, kaymakamlığın ilan tutanağı ve dosyadaki diğer bilgi ve belgeler bir arada değerlendirildiğinde; Sanık …’nun … mahallesi … mevkiinde tapunun 128 ada 26 parsel taşınmazı üzerinde çelik konstrüksiyon tek katlı kaçak yapı inşaatı yaptığının tespit edildiği ve İmar Kanunu’nun 32. maddesine göre mühürlenerek inşaatın durdurulduğu, tapu kayıt belgesine göre 128 ada 26 parsel taşınmazın sanık … adına kayıtlı olduğu, ancak sanık …’nun bu yeri sanık …’na noter vasıtasıyla kiraya verildiğinin tespit edildiği, böylece sanık …’nın Çaykara ilçesi … mahallesinde bulunan 1998 yılında Trabzon Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 3332 sayılı kararı ile sit alanı olarak ilan edilen yere 2015 yılı içerisinde inşaat yaptığı, bu suretle doğal yapıyı bozduğu, davaya konu alanın imar planı bulunmadığı, sanığın Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun bölgenin yapılaşma şartlarını belirlediği kararlara aykırı hareket ettiği, sanığın bu eyleminin bir hakka da dayanmadığı, yapılan keşif sonucu alınan bilirkişi raporu ile de anlaşıldığı, böylece sanığın doğal sit alanı içerisinde izinsiz olarak inşaat yaparak atılı 2863 sayılı yasaya muhalefet suçunu ve mühürden sonra inşaata devam ettiğinden atılı mühür bozma suçunu işlediği tüm dosya kapsamından anlaşılmakla sanığın cezalandırılmasına,

Sanık … yönünden yapılan değerlendirmede, sanığın söz konusu yerin sahibi olduğu ancak bu yeri diğer sanığa kiraladığı, bu hususun her iki sanık tarafından da doğrulandığı, sanıkların bu savunmalarının aksine dosyada başkaca bir delilin bulunmadığı, bu şekilde atılı suçu işlediğinin sabit olmadığı anlaşılmakla sanık …’ın beraatine karar verilmiştir.”

2. Çaykara Belediyesi İmar ve Şehircilik Müdürlüğü görevlileri tarafından hazırlanan 05.06.2015 tarihli yapı tatil zaptında Uzungöl Mahallesi, Yanagodrip Mevkiinde kain taşınmazda izinsiz olarak tek katlı yapı inşa edildiği tespit edilmiştir.

3.13.06.2015 tarihli kaçak yapı tespit ve görgü tutanağında, inşaatın halen devam ettiği belirtilmiştir.

4. Mahkemece icra edilen keşif sonrası dosyaya sunulan inşaat bilirkişi raporunda, 05.06.2015 tarihli yapı tatil zaptı ekindeki fotoğraflar, 13.06.2015 tarihli kaçak yapı görgü ve tespit tutanağı eki resimler ve keşif günü seviye kıyaslandığında, mührün kırılıp inşaata sürekli olarak devam edildiği ve yapının tamamlanmış olduğu, doğal sit alanına zarar verildiği belirtilmiştir.

5.Suça konu taşınmaza ait tapu kaydı incelendiğinde, sanık …’nun 2/3 hisse ile maliklerden biri olduğu, diğer maliklerin ise dava dışı şahıslar oldukları anlaşılmıştır.

6. Sanık … aşamalardaki savunmalarında, suça konu yapının inşa edildiği arazinin kendisine ait olduğunu, ancak eşi olan sanık …’ye çocuklarına hediyelik eşya satabilmeleri amacıyla bir iş yeri yapabilmesi için 10 yıllığına kiraya verdiğini, yapılan inşaattan eşinin sorumlu olduğunu, kendisinin bir ilgisinin bulunmadığını, Uzungöl’de ruhsatsız yapı yapılmasının yasak olduğunu bildiğini beyan etmiştir. Sanık … da sanık …’ın savunması ile benzer mahiyette beyanda bulunmuştur.

7. Mahalli bilirkişi … 10.11.2015 tarihli keşif sırasında alınan beyanında, suça konu yapının sanık … tarafından yaptırıldığını ifade etmiştir.

IV. GEREKÇE
1.Sanık …’nun, 2863 sayılı Kanuna Aykırılık Suçundan Mahkûmiyetine Yönelik Temyiz İsteği Yönünden;
A.Sanık tarafından, Trabzon Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 04.12.1998 tarih ve 3332 sayılı kararı ile tescilli 1. ve 3. derece doğal sit alanında kalan taşınmazda inşa edilen yapının kaldırılmadığının bilirkişi raporu ile tespit edilmesi karşısında, sanığın atılı suçtan mahkûmiyetine dair hüküm tesis edilmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

B.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

2.Sanık …’nun, 2863 sayılı Kanuna Aykırılık ve Mühür Bozma Suçları Yönünden Beraatine Yönelik Temyiz İstekleri Yönünden;
A. Dosya kapsamında mevcut taşınmaz kaydından sanık …’ın suça konu taşınmazın maliklerinden biri olduğu, sanığın adli sicil kaydında yer alan 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan hakkında daha önce verilen mahkûmiyete ilişkin Çaykara Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/257 Esas, 2014/121 Karar sayılı ilamı incelendiğinde, sanık tarafından incelemeye esas dosyaya konu 128 ada 26 parselin bitişiğinde yer alan 128 ada 29 parselde inşa ettiği yapı nedeniyle mahkûmiyetine karar verildiğinin anlaşıldığı, mahalli bilirkişi İsmail Koç’un suça konu yapının sanık … tarafından yaptırıldığını beyan ettiği hususları hep birlikte değerlendirildiğinde, sanığın suça konu taşınmazı eşi olan diğer sanık …’ye kiralamasının kendisini sorumluluktan kurtarmaya yönelik olduğu anlaşılmakla, üzerine atılı suçlar yönünden mahkûmiyetine karar verilmesi yerine, “sanığın taşınmazı eşi olan sanık …’ye kiraladığı, bu hususun her iki sanık tarafından da doğrulandığı, sanığın savunmasının aksine delil bulunmadığı” şeklindeki dosya kapsamı ile örtüşmeyen gerekçe ile beraat kararı verilmesi, hukuka aykırı bulunmuştur.

B. Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “13.06.2015” şeklinde gösterilmesi, isabetsiz görülmüştür.

V. KARAR
1. Sanık …’nun, 2863 sayılı Kanuna Aykırılık Suçundan Mahkûmiyetine Yönelik Temyiz İsteği Yönünden;
Gerekçe bölümünde (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle Çaykara Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.12.2015 tarihli ve 2015/148 Esas, 2015/276 Karar sayılı kararında sanık … tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

2. Sanık …’nun, 2863 sayılı Kanuna Aykırılık ve Mühür Bozma Suçlarından Beraatine Dair Temyiz İstekleri Yönünden;
Gerekçe bölümünde (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle Çaykara Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.12.2015 tarihli ve 2015/148 Esas, 2015/276 sayılı kararına yönelik katılan vekilinin ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.11.2023 tarihinde karar verildi.