YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7298
KARAR NO : 2023/1994
KARAR TARİHİ : 05.06.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
DAVA : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 361 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 142 nci maddesinin sekizinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Davacı 24.04.2018 tarihli dava dilekçesinde özetle; Edirne 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2014/214 Esas- 2014/516 Esas- 2012/110 Esas- 2014/396 Esas sayılı dosyalarında adli yardımlı istinaf taleplerinin yerine getirilmediğinden hakim, savcı, ceza hakimi, hukuk müdürünün kanun gereğini dosyadaki içtihatlara rağmen yapmadıklarını, ayrıca hukuk hakimi ve müdürünün 2017/209 Esas sayılı dosyada ihtiyati tedbir niteliğindeki talebinin istinafını yerine getirmediğini belirterek maddi ve manevi tazminat talep etmiştir.
2. Davalı vekili 03.12.2018 tarihli cevap dilekçesinde özetle; davanın reddini talep etmiştir.
3. Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.12.2018 tarihli ve 2018/413 Esas, 2018/556 Karar sayılı kararı ile davanın reddine karar verilmiştir.
4. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin, 09.07.2019 tarihli ve 2019/1127 Esas, 2019/2398 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik davacı vekilinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
5. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 17.10.2021 tarihli, davacının temyiz isteminin esastan reddi görüşünü içerir Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Davacının temyiz sebepleri
Davanın kabul edilmesi gerektiğine, ilişkindir.
III. DAVA KONUSU
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Yapılan yargılama, toplanan ve değerlendirilen deliller, davacı beyanları, davalı cevapları, Edirne 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2014/214 Esas- 2014/516 Esas- 2012/110 Esas, 2014/396 Esas ve 2017/209 Esasa sayılı dosyası münderecatı, dosya içerisindeki tüm bilgi ve belgeler ile dosyanın bir bütün olarak değerlendirilmesinde, davanın, hakim ve cumhuriyet savcılarının hukuki sorumluluğuna dayalı olarak tazminat istemine ilişkin olduğu tespit edilmiştir.
Hakimlerin ve bu sınıftan sayılan Cumhuriyet Savcılarının yargısal faaliyetleri nedeniyle sorumluluklarının, HMK’nın 46-49. maddelerinde düzenlenmiş bulunduğu, yasada gösterilen sorumluluk nedenlerinin, örnek niteliğinde olmayıp; sınırlı ve sayılı durumları ifade ettiği belirtilmiştir.
Somut olayda, tazminat talebine dayanak yapılan olgular davacının isteklerinin gözetilmemesidir.
Davacının bildirdiği Edirne 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2014/214 Esas- 2014/516 Esas- 2012/110 Esas- 2014/396 Esas sayılı dosyalarında adli yardımlı istinaf taleplerinin yerine getirilmediğinden hakim, savcı, ceza hakimi, hukuk müdürü kanun gereğini dosyadaki içtihatlara rağmen yapmadıklarının, ayrıca hukuk hakimi ve müdürünün 2017/209 Esas sayılı dosyada ihtiyati tedbir niteliğindeki talebini istinafını yerine getirmediği iddiası ile ilgili olarak; 141/1 ve 141/3 maddesindeki yasal koşullar oluşmadığından,dosya kapsamında; Edirne C. Savcılığının 2018/66 soruşturma 2018/224 sayılı karar dosyasının gönderildiği, Edirne 2. Sulh ceza hakimliğin 2018/959 D.iş sayılı dosyanın gönderildiği, Edirne 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2016/110 Esas sayılı dosyasının içeriğinde Edirne 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2018/214 D.iş sayılı kararının bulunduğu görüldüğü ve tazminat davasına esas hususların oluşmadığı tespit edilmiş olduğundan, davanın reddine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince verilen kararla ilgili olarak, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Tazminat talebinin esasını oluşturan Edirne 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2014/214 Esas, 2014/516 Esas, 2012/110 Esas, 2014/396 Esas ve 2017/209 Esas sayılı hukuk dava dosyasında davacının taleplerinin yerine getirilmediği gerekçesiyle tazminat talebinde bulunduğu anlaşılmıştır.
Davacının Temyiz İstemi Yönünden Yapılan İncelemede;
5271 sayılı Kanun’un 141 inci maddesinin üçüncü fıkrasına göre;
”…. suç soruşturması veya kovuşturması sırasında kişisel kusur, haksız fiil veya diğer sorumluluk hâlleri de dâhil olmak üzere hâkimler ve Cumhuriyet savcılarının verdikleri kararlar veya yaptıkları işlemler nedeniyle tazminat davaları ancak Devlet aleyhine açılabilir.”
Denilmektedir.
Davacının talebinin hukuk mahkemelerinde yapılan yargılamalara ilişkin olduğu, suç soruşturması veya kovuşturmasına ilişkin olarak verilen bir karar veya yapılan bir işlem olmadığından mahkemenin kararında hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin, 09.07.2019 tarihli ve 2019/1127 Esas, 2019/2398 Karar sayılı kararında davacı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.06.2023 tarihinde karar verildi.