Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2021/7244 E. 2023/1489 K. 08.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7244
KARAR NO : 2023/1489
KARAR TARİHİ : 08.05.2023

MAHKEMESİ:Ceza Dairesi

İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 361 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 142 nci maddesinin sekizinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, aynı Kanun’un 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Davacı 24.04.2018 tarihli dava dilekçesinde özetle; icra müdürlüğünün yaptığı usulsüz işlemler nedeni ile icra memurları hakkında şikayetçi olduğunu, bu hususta Cumhuriyet Savcılığının takipsizlik kararı verdiğini, bu karara itiraz ettiğini, mahkemece itirazlarının reddedildiğini, İcra İflas Kanununa göre taleplerinin doğru değerlendirilmemesi nedeniyle mağdur olduğunu, bu mağduriyetine görev yapan hakim, savcı ve icra memurlarının neden olduğunu, belirterek maddi ve manevi zararının tazminini istemiştir.

2. Davalı vekili 03.12.2018 tarihli cevap dilekçesinde özetle; haksız ve mesnetsiz açılan davanın reddine, yargılama giderleri ve vekâlet ücretinin davacı taraf üzerinde bırakılmasına karar verilmesini talep etmiştir.

3. Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 21.05.2018 tarihli ve 2018/33 Esas, 2018/21 Karar sayılı kararı ile mahkemenin görevsizliğine karar verilmiştir.

4. … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.12.2018 tarihli ve 2018/412 Esas, 2018/499 Karar sayılı kararı ile davanın reddine karar verilmiştir.

5. … Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin, 30.05.2019 tarihli ve 2019/686 Esas, 2019/1954 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik davacının istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

6. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 13.10.2021 tarihli, davacının temyiz talebinin esastan reddi ile hükmün onanmasını görüşünü içerir Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Davacının temyiz sebebi
Maddi ve manevi zararlarının karşılanması gerektiğine, ilişkindir.

III. DAVA KONUSU
Temyizin kapsamına göre;

A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Davanın, hakim ve cumhuriyet savcılarının hukuki sorumluluğuna dayalı olarak tazminat istemine ilişkin olduğu tespit edilmiştir.

Somut olayda, sorumluluğa dayanak yapılan olguların; suç soruşturmasının gereken özen gösterilmeksizin yapılması ve kanunun emredici hükümlerinin gözetilmemesi olduğu belirtilmiştir.

Davacının bildirdiği soruşturma dosyasında Cumhuriyet Savcısı tarafından yapılan soruşturma sonucunda kovuşturma yapılmasına yer olmadığına karar verildiği; davacının, şikayetçi sıfatı ile yaptığı itiraz … Sulh Ceza Mahkemesi tarafından reddedildiği ve kararın kesinleştiği tespit edilmiştir.

Gerek kovuşturmaya yer olmadığına ilişkin kararın ve gerekse de itiraz üzerine verilen kararın; yargısal işlemlerin özünde mevcut bulunan takdir yetkisinin kullanılmasına ilişkin olduğu belirtilmiştir. Özel bir amaçla davranıldığı yönünde delil bulunmadığı, sınırlı ve sayılı hukuki sorumluluk nedenlerinden hiçbirisi mevcut bulunmadığından usul ve yasaya aykırı olan davanın reddine karar verilmiştir.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince verilen kararla ilgili olarak, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Tazminat talebinin dayanağı olan … Cumhuriyet Başsavcılığının 29.11.2017 tarihli, 2017/14212 soruşturma numaralı davacının müşteki olduğu ceza dosyasında kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği, itiraz üzerine … 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 28.03.2018 tarihli, 2018/1183 Değişik … numaralı kararıyla itirazın reddine karar verildiği, davacının talebinin 5271 sayılı Kanun’un 141 inci maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında olduğu anlaşılmıştır.

Davacının maddi ve manevi zararlarının karşılanması gerektiğine ilişkin temyiz sebebi yönünden;
Davacının 5271 sayılı Kanun’un 141 inci maddesinin üçüncü fıkrasında düzenlenen “Birinci fıkrada yazan hâller dışında, suç soruşturması veya kovuşturması sırasında kişisel kusur, haksız fiil veya diğer sorumluluk hâlleri de dâhil olmak üzere hâkimler ve Cumhuriyet savcılarının verdikleri kararlar veya yaptıkları işlemler nedeniyle tazminat davaları ancak Devlet aleyhine açılabilir.
” hükmü uyarınca tazminat talebinde bulunduğu anlaşılmıştır.

Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, incelenen dosya kapsamına göre delillerde ve işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığı, 5271 sayılı Kanun’un 141 inci maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında yapılan değerlendirmenin dosya kapsamına uygun bulunduğu anlaşıldığından, davacının yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin, 30.05.2019 tarihli ve 2019/686 Esas, 2019/1954 Karar sayılı kararında davacı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca … 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

08.05.2023 tarihinde karar verildi.