YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6804
KARAR NO : 2023/4929
KARAR TARİHİ : 13.11.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/675 E., 2019/803 K.
DAVA : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 361 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 142 nci maddesinin sekizinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Davacı vekili 06.09.2018 tarihli dava dilekçesinde özetle; “davacının silahlı terör örgütüne üye olma suçundan 28.07.2016 tarihinde gözaltına alınıp 1 gün nezarette tutulduğunu ve sorgulandıktan sonra tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakıldığını, yapılan soruşturma neticesinde kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiğini, davacının gözaltı ve suçlama nedeniyle önce mesleğinde açığa alındığını bu nedenle maaşında azalmalar meydana geldiğini belirterek; haksız koruma tedbiri nedeniyle 20.000 TL maddi ve 100.000 TL manevi olmak üzere toplam 120.000 TL tazminatın 20.07.2017 tarihinden işleyecek itibaren yasal faizi ile birlikte davalı tahsilini” talep etmiştir.
2.Davalı vekili 21.09.2018 tarihli cevap dilekçesinde özetle; “davanın süresinde açılmadığını, tazminat talebinin yasal dayanaktan yoksun olduğunu, davanın reddi gerektiğini” beyan etmiştir.
3.Konya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.03.2019 tarihli ve 2018/402 Esas 2019/128 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
4.Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 16.05.2019 tarihli ve 2019/675 Esas 2019/803 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik davacı ve davalı vekilinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
5.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 11.10.2021 tarihli, davacı vekilinin temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması görüşünü içerir Tebliğname ile Daireye tevdii olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Davacı vekilinin temyiz istemi; Bölge Adliye Mahkemesi kararının hukuka aykırı olduğuna, hükmedilen tazminat miktarının düşük olduğuna ilişkindir.
III. DAVA KONUSU
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince; davacı …’ın Konya C. Başsavcılığının 2018/38149 Sor. sayılı dosyasında 28.07.2016-29.07.2016 tarihleri arasında 1 gün gözaltında kaldığı, yapılan soruşturma sonucunda 13.07.2018 tarih ve 2018/24968 sayılı karar ile kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği, Konya İl Milli Eğitim Müdürlüğünün cevabi yazısında davacının 14.09.2017 tarihinde görevine tekrar başladığı belirtildiği anlaşılmış olup, davacının gözaltında kalması nedeniyle duyduğu elem ve ızdırap ile sosyal durumu nazara alınarak davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 200,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihi olan 28.07.2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı hazineden tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine, davacının 14.09.2017 tarihinde tekrar görevine başladığı, bu nedenle gözaltında kaldığı süreye ilişkin özlük haklarını görev yaptığı kurumdan idari yollarla talep edebileceğinden davacının maddi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Bölge Adliye Mahkemesince; davacı vekilinin, davalı vekili tarafından sunulan istinaf dilekçesinin kendisine tebliği üzerine, süresinde verdiği istinafa cevap dilekçesinde hükme ilişkin itirazlarını bildirerek, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa göre katılma yoluyla istinaf isteminde bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede; Mahkemenin kararında usule veya esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılığın bulunmadığı, delillerde ve işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığı, kovuşturma sonucuna uygun olarak maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin ise kısmen kabul, kısmen reddine yönelik oluşan kanaat ve takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından istinaf başvurusunda bulunan taraf vekillerinin istinaf talebi yerinde görülmemiş olmakla, 5271 sayılı CMK’nın 280/1-a maddesi uyarınca istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Konya Cumhuriyet Başsavcılığının 2018/38149 sayılı soruşturma dosyası kapsamında davacının silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan 28.07.2016-29.07.2016 tarihleri arasında 1 gün gözaltında kaldığı, yürütülen soruştuma sonunda davacı hakkında 13.07.2018 tarihinde kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği, kararın 27.07.2018 tarihinde davacıya tebliğ üzerine itiraz edilmemesiyle kesinleştiği, gözaltına alınma tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun hükümlerine tabi olduğu, süresinde açıldığı kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmıştır.
Davacı Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacının 14.09.2017 tarihinde tekrar görevine başladığı, bu nedenle gözaltında kaldığı süreye ilişkin özlük haklarını görev yaptığı kurumdan idari yollarla talep edebileceğinden davacının maddi tazminat talebinin reddine, davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, gözaltına alınmasına neden olan olayın cereyan tarzı, davacının gözaltında kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer gözetilmek suretiyle, 1 gün göz altında kalan davacı için hak ve nesafet ilkelerine uygun manevi tazminata hükmedildiği anlaşılmakla; Bölge Adliye Mahkemesinin istinaf başvurusunun esastan reddi kararında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 16.05.2019 tarihli ve 2019/675 Esas 2019/803 Karar sayılı kararında davacı vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Konya 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.11.2023 tarihinde karar verildi.