YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6725
KARAR NO : 2023/1993
KARAR TARİHİ : 05.06.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
DAVA : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 361 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 142 nci maddesinin sekizinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Davacı vekili 16.10.2017 tarihli dava dilekçesinde özetle; müvekkili hakkında mükerrer açılan davadan ötürü, 100.000,00 TL manevi tazminatın davalı hazineden hakediş tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
2. Davalı vekili 22.11.2017 tarihli cevap dilekçesinde özetle; davanın reddini talep etmiştir.
3.Çarşamba Ağır Ceza Mahkemesinin, 29.12.2017 tarihli ve 2017/182 Esas, 2017/289 Karar sayılı kararı ile davanın reddine karar verilmiştir.
4. Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 13.11.2018 tarihli ve 2018/495 Esas, 2018/2627 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik davacı vekilinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
5. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 27.09.2021 tarihli, davacı vekilinin temyiz isteminin esastan reddi görüşünü içerir Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Davacı vekilinin temyiz sebepleri
Davacı hakkında açılan davanın mükerrer olduğu, bu hususun iddianameden anlaşılabileceği, istinaf mahkemesinin kararının gerekçe içermediğine, ilişkindir.
III. DAVA KONUSU
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Tazminat talebine konu Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/490 Esas sayılı dava dosyasında, Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 2017/27733 Esas sayılı iddianamesi ile şüpheli (davacı) hakkında “silahlı terör örgütüne üye olma” suçundan 22.08.2017 tarihinde iddianame tanzim edildiği, ilgili dosyada Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.10.2017 tarihinde anılan dosyanın mahkemelerine ait 2015/382 Esas sayılı dava dosyası ile aralarında şahsi, fiili ve hukuki irtibat bulunduğundan CMK 8, 10 ve 11 maddeleri gereğince her iki dosyanın birleştirilmesine karar verilerek sair işlemlerin 2015/382 Esas sayılı dosya üzerinden yürütülmesine karar verildiği, mahkemece yapılan yazışmalarda Ankara 2. Ağır Her ne kadar davacı vekili müvekkili hakkında Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesine tanzim edilen ve 2017/490 Esas sayılı dosyada yapılan yargılamaya konu iddianamedeki suç isnatlarının müvekkili hakkında Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/382 Esas sayılı dosyasına konu iddianamedeki suç isnatlarıyla aynı özellikte olup bu haliyle müvekkili hakkında mükerrer bir dava açılması sebebiyle keyfilik arz eden durumdan ötürü müvekkili lehine manevi tazminata hükmedilmesini talep etmiş ise de,
Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/382 Esas sayılı dosyasının halen derdest olup, davacı vekilinin isnat ettiği surette 2017/490 Esas sayılı dosyada sanık hakkında aynı eylem ya da eylemlerden ötürü daha önceden açılmış bir davanın olup olmadığının esas hükümle birlikte karara bağlanabileceği, davacı vekilinin iddia ettiği hususların doğru olması halinde ilgili mahkemesince CMK 223/7 maddesi uyarınca “aynı fiil nedeniyle sanık için önceden açılmış bir davanın bulunması halinde davanın reddine karar verilmesi gerektiği ve bu ret kararının da CMK 142/1 maddesi uyarınca kesinleşmesinin gerektiği”, ancak davacı vekilinin iddia ettiği hususların tespitinin bu aşamada mümkün olmaması ve yargılama faaliyetinin de halen devam etmesi karşısında 5271 sayılı CMK nun 142/1 maddesine göre de davacının henüz dava hakkının doğmadığı anlaşıldığından davanın reddine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince verilen kararla ilgili olarak, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Tazminat talebinin esasını oluşturan Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/382 Esas sayılı ceza dava dosyasında, davacının silahlı terör örgütüne üye olma suçunda yargılamasının yapıldığı, yargılamanın halen derdest olduğu, davacının aynı suça ilişkin olarak yeniden iddianame düzenlendiği ve hakkında mükerrer dava açıldığı gerekçesi ile tazminat talebinde bulunduğu, davacının talebinin 5271 sayılı Kanun’un 141 inci maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında olduğu anlaşılmıştır.
Davacı Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden Yapılan İncelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, incelenen dosya kapsamına göre delillerde ve işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığı, tazminat talebinin reddi yönünde verilen kararın dosya kapsamına uygun bulunduğu anlaşıldığından, davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 13.11.2018 tarihli ve 2018/495 Esas, 2018/2627 Karar sayılı kararında davacı vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Çarşamba Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
05.06.2023 tarihinde karar verildi.