YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5980
KARAR NO : 2023/2146
KARAR TARİHİ : 13.06.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
DAVA : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi kararı
İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 361 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 142 nci maddesinin sekizinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, aynı Kanun’un 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Davacı vekili 02.05.2018 tarihli dava dilekçesinde özetle; davacının albay rütbesi ile görevli iken emekliye ayrıldığını, 14.07.2017 tarihinde emekliliğinin iptal edildiğini, 19.08.2017 tarihinde evinde göz altına alındığını, 24.08.2017 tarihinde terör örgütü üyeliği suçlamayısla Çanakkale Sulh Ceza Hakimliğince tutuklandığını, hakkında Çanakkale 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2018/101 esas sayılı dava dosyasında yargılamasının yapıldığını ve 28.12.2017 tarihinde tahliye edildiğini 02.04.2018 tarihinde beraat kararı verildiğini belirterek davacının yaşadığı manevi üzüntü nedeniyle 250.000,00 TL manevi tazminatın beraat kararının kesinleştiği tarihten işleyecek faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir.
2. Davalı vekili 17.05.2018 tarihli cevap dilekçesinde özetle; davanın süresi içinde açılıp açılmadığının araştırılması gerektiğini, dava şartlarının oluşmadığını, davacının talep ettiği manevi tazminat talebinin fahiş nitelikte yasalara aykırı olduğunu, manevi tazminata hak kazanabilmesi için gerekli olan manevi zararın meydana gelmediğini öne sürerek davanın reddini talep etmiştir.
3. Çanakkale 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.10.2018 tarihli ve 2018/220 Esas, 2018/468 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
4. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 01.02.2019 tarihli ve 2019/175 Esas, 2019/188 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik davacı ve davalı vekillerinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
5.Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25.09.2021 tarih, 2019/37218 sayılı tebliğnamesi ile hükmün onanması talep edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Davacı vekilinin temyiz istemi; hükmedilen manevi tazminatın davacının uğradığı manevi zarara oranla yetersiz olduğuna ilişkindir.
III. DAVA KONUSU
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Mahkeme gerekçesinde “Davacı vekilinin manevi tazminata ilişkin talepleri incelendiğinde davacının haksız yere 24/08/2017 ile 28/12/2017 tarihleri arasında tutuklu kaldığının sübuta erdiği anlaşılmakla, nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, göz altında kalmasına neden olan olayın cereyan tarzı, sebepsiz zenginleşme yasağı ve hak ve nesafet kuralları gereğince davanın kısmen kabulü ile 50.000,00 TL (elli bin) manevi tazminatın beraat kararının kesinleştiği tarih olan 10/04/2018 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı … Hazinesinden alınarak davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin talebinin reddine karar verilmesi yoluna gidilerek aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.” denilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Bölge Adliye Mahkemesince hükmedilen manevi tazminat miktarının 30.000,00 TL’ye düşürülmek suretiyle istinaf talebinin düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Çanakkale 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2018/101-2018/142 sayılı ceza dava dosyası kapsamında davacının silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan 19.08.2017-28.12.2017 tarihleri arasında 131 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonucunda davacının beraatine hükmedildiği, hükmün 10.04.2018 tarihinde kesinleştiği, gözaltına alınma ve tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanuna tabii olduğu, süresinde açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların gerçekleştiği anlaşılmıştır.
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmolunması, hukuka aykırı bulunmuş ise de bu husus temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamış, bu itibarla davacı vekilinin tazminat miktarına yönelik temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 01.02.2019 tarihli ve 2019/175 Esas, 2019/188 Karar sayılı kararında davacı vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Çanakkale 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.06.2023 tarihinde karar verildi.