Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2021/5836 E. 2023/2376 K. 04.07.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5836
KARAR NO : 2023/2376
KARAR TARİHİ : 04.07.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2018/2816 E., 2018/3240 K.
DAVA : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı

İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 361 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 142 nci maddesinin sekizinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, aynı Kanun’un 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Davacı vekili 02.02.2018 havale tarihli dava dilekçesinde özetle; davacı hakkında Batman Cumhuriyet Başsavcılığının 2016/13380 soruşturma sayılı dosyası kapsamında FETÖ/PDY terör örgütüne yönelik yapılan çalışmalar kapsamında Batman 2. Sulh Ceza Hakimliğinin 29.08.2016 tarih ve 2016/1901 D.İş sayılı kararı ile davacı hakkında tüm malvarlığına ilişkin elkoyma kararı verildiğini, daha sonra Batman Cumhuriyet Başsavcılığının 15.01.2018 tarih ve 2018/949-2698 sayılı kararı ile kamu davasının açılması için yeterli şüphe oluşturacak delil elde edilemediğinden kovuşturmaya yer olmadığına dair kararı verildiğini, haksız arama ve el koyma nedeniyle müvekkili için 100.000 TL manevi, 50,00 TL maddi tazminata hükmedilerek hakkın doğum tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir.

2. Davalı vekili 27.02.2018 havale tarihli cevap dilekçesinde özetle; dayanaktan yoksun olarak açılan davanın reddine, mahkeme masrafları ile vekalet ücretinin davacı tarafa yükletilmesine karar verilmesi talep etmiştir.

3. Batman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.06.2018 tarihli ve 2018/58 Esas, 2018/222 Karar sayılı kararı ile davanın reddine karar verilmiştir.

4. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin, 27.11.2018 tarihli ve 2018/2816 Esas, 2018/3240 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik davacı vekilinin istinaf başvurusunun maddi tazminat yönünden usulden reddine, manevi tazminat yönünden 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.

5.Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22.09.2021 tarih, 2019/24921 sayılı tebliğnamesi ile temyiz taleplerinin esastan reddine karar verilmesi talep edilmiştir.

IV. GEREKÇE
Davanın maddi ve manevi tazminat talebine ilişkin olduğu halde kesinlik sınırının hükmedilen tazminat miktarının tamamına göre değerlendirilerek hükmün tamamı hakkında inceleme yapılması gerekirken, istinaf incelemesi sırasında maddi ve manevi tazminat miktarlarının ayrı ayrı kesinlik sınırı bakımından değerlendirilmesi ile maddi tazminata ilişkin istinaf taleplerinin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 341 inci maddesinin ikinci fıkrası ve 5271 sayılı Kanunun 279 uncu maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca usulden reddine karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Başkaca yönleri incelenmeyen Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin, 27.11.2018 tarihli ve 2018/2816 Esas, 2018/3240 Karar sayılı kararının, gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.07.2023 tarihinde karar verildi.