Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2021/5593 E. 2023/2141 K. 13.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5593
KARAR NO : 2023/2141
KARAR TARİHİ : 13.06.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
DAVA : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı

İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 361 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 142 nci maddesinin sekizinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, aynı Kanun’un 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Davacı vekili 14.08.2017 tarihli dava dilekçesinde özetle; Anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs, Türkiye Cumhuriyeti Hükumetini ortadan kaldırmaya veya görevini yapmasını engellemeye teşebbüs, Türkiye Büyük Millet Meclisini ortadan kaldırmaya veya görevini yapmasını engellemeye teşebbüs ile silahlı terör örgütüne üye olmak suçlarından 17.07.2016 tarihinde gözaltına alınıp 19.07.2016 tarihinde tutuklandığını, Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 2017/9785 soruşturma sayılı dosyasında yürütülen soruşturma neticesinde Anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs, Türkiye Cumhuriyeti Hükumetini ortadan kaldırmaya veya görevini yapmasını engellemeye teşebbüs, Türkiye Büyük Millet Meclisini ortadan kaldırmaya veya görevini yapmasını engellemeye teşebbüs suçlarından hakkında ek kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiğini, her ne kadar silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan hakkında soruşturma devam ediyor ise de tutuklu kaldığı bu suçlardan 366 gün özgürlüğünün kısıtlanması nedeniyle 5271 sayılı Kanunun 141 inci maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi uyarınca 750.000,00 TL manevi tazminatın 17.07.2016 tarihinden işleyecek faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir.

2. Davalı vekili 21.09.2017 tarihli cevap dilekçesinde özetle; davanın süresinde olmadığını, tazminat koşullarının oluşmadığını öne sürerek davanın reddini talep etmiştir.

3.Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 19.01.2018 tarihli ve 2017/306 Esas, 2018/25 Karar sayılı kararı ile davanın reddine karar verilmiştir.

4. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin, 27.06.2018 tarihli ve 2018/1663 Esas, 2018/1912 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik davacının istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

5.Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15.09.2021 tarih, 2018/82446 sayılı tebliğnamesi ile temyiz isteminin esastan reddiyle hükmün onanmasına karar verilmesi talep edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Davacının temyiz istemi, tutuklandığı suçlardan bir kısmından hakkında ek takipsizlik karar verildiğine, silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan Gaziantep 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/194-2018/386 sayılı kararıyla beraatine karar verildiğini dolayısıyla tazminat isteme koşullarının oluştuğuna ilişkindir.

III. DAVA KONUSU
Temyizin kapsamına göre;

A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Mahkeme gerekçesinde “Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 29/11/2017 tarihli yazısında davacı … hakkında Anayasal Düzeni Ortadan Kaldırmaya teşebbüs eteme,Türkiye Cumhuriyeti Hükümetini Ortadan kaldırmaya teşebbüs etme,Türkiye Büyük Millet Meclisini Ortadan Kaldırımaya veya Görevini yapmasına Engellemeye Teşebbüs Etme,Silahlı Terör Örgütüne Üye Olma Suçlarından soruşturma yapıldığı,17.07.2017 tarihinde Anayasal Düzeni Ortadan Kaldırmaya teşebbüs eteme,Türkiye Cumhuriyeti Hükümetini Ortadan kaldırmaya teşebbüs etme,Türkiye Büyük Millet Meclisini Ortadan Kaldırımaya veya Görevini yapmasına Engellemeye Teşebbüs Etme Suçundan ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiğinin, söz konusu kararın davacıya 02.08.2017 tarihinde tebliğ edildiği, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan ise 17.07.2017 tarihinde iddianame düzenlendiğinin, Gaziantep 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/194 esas sayılı dava dosyasında yargılamanın devam ettiğinin anlaşıldığı, yerleşik Yargıtay kararlarında da belirtildiği üzere aynı davada farklı suçlardan tutuklanma halinde atılı suçlardan birinden mahkumiyet hükmü kurulması halinde haksız koruma tedbiri uygulanan kişinin ancak şartlı tahliyeden fazla tutuklu kaldığı kısımlar için tazminat isteyebileceğinin belirtildiği, davacının tutuklama karaında belirtilen silahlı terör örgütü üyesi olma suçundan kamu davası açıldığı ve yargılamanın devam ettiği,söz konusu suç bakımınıdan kesinleşmiş bir mahkeme kararının bulunmadığı, 5271 sayılı Kanunun 142/1 maddesinin “Karar veya hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her hâlde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde tazminat isteminde bulunulabilir.” hükmünü ihtiva ettiği, davaya konu, Gaziantep 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/194 esas sayılı dava dosyasında yargılamanın devam ettiğinin anlaşldığı ve henüz kesinleşmediği, haksız koruma tedbirleri nedeni ile açılan tazminat davaları için öngörülen sürenin henüz başlamadığı anlaşılmakla, süresinde açılmayan davanın reddine karar verilmiş olup aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.” denilmiştir.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince verilen kararla ilgili olarak, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Tazminat talebinin dayanağı olan Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 2017/9785 sayılı soruşturma dosyası üzerinden yürütülen soruşturma sırasında davacının, Anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs, Türkiye Cumhuriyeti Hükumetini ortadan kaldırmaya veya görevini yapmasını engellemeye teşebbüs, Türkiye Büyük Millet Meclisini ortadan kaldırmaya veya görevini yapmasını engellemeye teşebbüs ile silahlı terör örgütüne üye olmak suçlarından 17.07.2016 tarihinde gözaltına alınıp 19.07.2016 tarihinde aynı sorgu ile tüm suçlardan tutuklandığı, 17.07.2017 tarihinde Anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs, Türkiye Cumhuriyeti Hükumetini ortadan kaldırmaya veya görevini yapmasını engellemeye teşebbüs, Türkiye Büyük Millet Meclisini ortadan kaldırmaya veya görevini yapmasını engellemeye teşebbüs suçlarından resen tahliye edilerek, aynı gün hakkında ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği ve yine aynı gün silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan hakkında iddianame tanzim edildiği ve Gaziantep 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/194-2018/386 sayılı kararıyla silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan beraatine karar verildiği, UYAP’tan yapılan kontrolde halen dosyanın Yargıtay 3. Ceza Dairesinin arşivinde 2021/19236 Esası ile kayıtlı olduğu, dolayısıyla kararın henüz kesinleşmediği anlaşılmıştır.

Davacının dört ayrı suçtan tutuklandığı, tutuklandığı suçlardan silahlı terör örgütüne üye olmak suçu dışındaki diğer suçlar yönünden hakkında ek kovuşturmaya yer olmadığına karar verilerek, tutuklandığı diğer bir suç olan silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan hakkında kamu davası açıldığı ve açılan davanın halen derdest olduğu, 5271 sayılı Kanunun 142 nci maddesinin birinci maddesinde düzenlenen dava şartının gerçekleşmediğinin anlaşılması karşısında bu aşamada davanın reddine karar verilmesi hukuka uygun bulunmuş, açıklanan nedenle davacının temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin, 27.06.2018 tarihli ve 2018/1663 Esas, 2018/1912 Karar sayılı kararında davacı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.06.2023 tarihinde karar verildi.