YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5466
KARAR NO : 2023/2469
KARAR TARİHİ : 04.09.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/143 E., 2021/424 K.
DAVA : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
KARAR : Maddi tazminat talebinin reddi, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Davacı hakkında Dairemizce verilen bozma kararı üzerine Mahkemece kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası gereği yürürlükte bulunan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikten önceki 427 nci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 142 nci maddesinin sekizinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Davacı asil 15.09.2014 tarihli dava dilekçesinde özetle; polis memuru olduğunu, örgüte yardım suçundan 26.06.2009 tarihinde tutuklandığını, 10.02.2010 tarihinde tahliye edildiğini, 230 gün süre ile haksız olarak tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda beraatine karar verildiğini beyan ederek haksız tutuklama nedeni ile 96.000,00 TL maddi ve 300.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden yasal faizi ile ödenmesini talep etmiştir.
2. Davalı vekili 20.11.2014 tarihli cevap dilekçesinde özetle; davanın reddi gerektiğini beyan etmiştir.
3. Silivri Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.06.2016 tarihli ve 2014/264 Esas, 2016/144 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulü ile 1.033,75 TL maddi, 60.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
4. Silivri Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.06.2016 tarihli ve 2014/264 Esas, 2016/144 Karar Karar sayılı kararının davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 01.03.2021 tarihli ve 2019/2336 Esas, 2021/2073 Karar sayılı kararı ile “…1- Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmolunması, 2- Hazine zararına yol açan mükerrer davalara ilişkin ödemelerin önlenmesinin temini ve kamu kaynaklarının etkili, verimli ve hukuka uygun kullanılması bakımından, aynı konu ve nedene dayalı olarak açılmış başka bir dava olup olmadığının ilgili birimlerden sorulup, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden de araştırılarak tespit edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 3- Tazminat istemine ilişkin CMK’nın 141. maddesinde suç soruşturması ve kovuşturması sırasında gerçekleşen koruma tedbirlerindeki hukuka aykırılıklar yönünden bu kanun hükümlerine göre tazminat istenebileceğinin belirtildiği, davacının tutuklandığı dönemde polis memuru olduğu, bu kapsamda maaşından kaynaklı maddi zararlarının ödenmesi hususunda idari mercilere başvurması gerektiği dikkate alınarak, bu husustaki talebinin reddi yerine yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi,…” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
5. Silivri Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.06.2021 tarihli ve 2021/143 Esas, 2021/424 Karar sayılı kararı ile bozma ilamına uyularak maddi tazminat talebinin reddine, 20.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
6. Dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 10.09.2021 tarihli ve 2021/92776 sayılı hükmün onanması görüşünü içeren Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Davalı vekilinin temyiz isteği; hükmedilen manevi tazminat miktarının fazla olduğuna,
Davacı vekilinin temyiz isteği; hükmedilen manevi tazminat miktarının eksik olduğuna, maddi tazminat talebinin kabul edilmesi gerektiğine,
İlişkindir.
III. DAVA KONUSU
Davacının 26.06.2009 – 10.02.2010 tarihleri arasında örgüte yardım suçundan 230 gün tutuklu kaldığı kabul edilerek bozma ilamı doğrultusunda maddi tazminat talebinin reddine 20.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden yasal faizi ile davalından alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Tazminat talebinin dayanağı olan İstanbul (Kapatılan) 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/269 Esas – 2012/121 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının örgüte yardım suçundan 226.06.2009 – 10.02.2010 tarihleri arasında 229 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 02.07.2013 tarihinde kesinleştiği, 15.09.2014 tarihinden açılan davanın tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 142 inci maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmıştır.
Hükmedilen Manevi Tazminat Miktarına İlişkin Temyiz İstemi Yönünden;
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer gözetilmek suretiyle, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespit edildiği belirlenmiştir.
Maddi Tazminat Talebine İlişkin Temyiz İstemi Yönünden;
Tazminat istemine ilişkin 5271 sayılı Kanun’un 141 inci maddesinde suç soruşturması ve kovuşturması sırasında gerçekleşen koruma tedbirlerindeki hukuka aykırılıklar yönünden bu kanun hükümlerine göre tazminat istenebileceğinin belirtildiği, davacının tutuklandığı dönemde polis memuru olduğu, bu kapsamda maaşından kaynaklı maddi zararlarının ödenmesi hususunda idari mercilere başvurması gerektiği dikkate alınarak maddi tazminat talebinin reddine karar verilmesine hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Silivri Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.06.2021 tarihli ve 2021/143 Esas, 2021/424 Karar sayılı kararında davalı vekili ve davacı vekili tarafından öne sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesi neticesinde herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.09.2023 tarihinde karar verildi.