YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/47
KARAR NO : 2023/2069
KARAR TARİHİ : 08.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Taksirle yaralama
HÜKÜM : Temyiz talebinin kabule şayan olmamasından dolayı reddi

Kastamonu 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.04.2016 tarihli ve 2015/262 E., 2016/321 K. sayılı ek kararının; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kastamonu 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.03.2016 tarihli ve 2015/262 E., 2016/321 K. sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle yaralama suçundan açılan kamu davasının şikayetten vazgeçme nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 73 üncü maddesinin dördüncü fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereğince düşürülmesine karar verilmiştir.

2. Kastamonu 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.04.2016 tarihli ve 2015/262 E., 2016/321 K. sayılı ek kararı ile mağdur vekilinin temyiz başvurusu hakkında 5271 sayılı Kanun’un 296 ıncı maddesi gereği katılan sıfatı bulunmaması nedeniyle süre tutum temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.

3. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 19.12.2020 tarihli ve 2016/184022 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Mağdur Vekilinin Temyiz İsteği;
1.Temyiz talebinin reddine dair karar da usul ve yasaya aykırı olduğuna,

2. Mağdurun yasal temsilcisinin sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçmiş olması nedeniyle düşme kararı verilmiş olduğuna, kazanın meydana gelmesinde sanığın kusurlu olduğu, mağdur … ‘nın bu kaza nedeniyle yaralandığı ve suçtan zarar gördüğüne,

3. Sanık hakkındaki şikayetleri devam ederken sanık hakkında düşme kararı vermesinin usul ve yasaya aykırı olduğu gibi şikayetten vazgeçilmiş olması nedeniyle katılan vekili sıfatının kaldırılmasına karar verilmesinin de usul ve yasaya aykırı olduğuna,ilişkindir.

III. GEREKÇE
Sanığa atılı taksirle yaralama suçu 5237 sayılı Kanun’un 89 uncu maddesinde hükme bağlanmış olup, aynı maddenin beşinci fıkrası gereğince birinci fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, suç tarihinde 3 yaşında olan 11.11.2011 doğumlu mağdura, yaşı küçük olması nedeniyle 5271 sayılı Kanun’un 234 üncü ve 239 uncu maddeleri gereğince zorunlu vekil görevlendirildiği, kovuşturma evresinde 08.06.2015 tarihli talimat duruşmasında 15 yaşını henüz doldurmamış olan mağdurun annesinin ve babasının “sanıktan şikayetçi olmadığını” beyan ettikleri, olay tarihinde 15 yaşından küçük olan katılanın anne ve babasının şikayet hususundaki beyanına üstünlük tanınması gerektiğinin anlaşılması karşısında; mağdur vekilinin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı anlaşıldığından, mağdur vekilinin temyiz isteminin, temyiz hakkının bulunmadığı gerekçesiyle reddine ilişkin Kastamonu 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.04.2016 tarihli ek kararında herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, mağdur vekilinin temyiz isteği yerinde görülmemiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, Kastamonu 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.04.2016 tarihli ve 2015/262 E., 2016/321 K. sayılı ek kararında mağdur vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden ek kararın, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,08.06.2023 tarihinde karar verildi.