Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2021/2453 E. 2022/1282 K. 22.02.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/2453
KARAR NO : 2022/1282
KARAR TARİHİ : 22.02.2022

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK’nın 231/11 maddesi gereğince hükmün açıklanması ile; TCK’nın 85/1, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6 maddeleri ve CMUK 326/son maddesi gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK’nın 85/1, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6 maddeleri ve CMUK 326/son maddeleri gereğince 12.100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/04/2014 tarihli ve 2014/110 esas, 2014/441 karar sayılı kararının 04/06/2014 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 23/11/2018 tarihinde TCK’nın 179/3 maddesi yollamasıyla 179/2 maddesinde tanımlanan trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği ve Nazilli 3.Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 20/09/2019 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Nazilli 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 03/02/2021 tarihli ve 2020/506 esas, 2021/134 karar sayılı kapsayan dosya incelendi.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusur durumuna, geri bırakılan hükmün açıklanması koşullarının oluşmadığına, sürücü belgesinin geri alınma süresinin miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık idaresindeki kamyonetle, gece vakti, meskun mahalde, aydınlatmanın bulunmadığı, iki düz devamlı çizgi ile bölünmüş duruma getirilen, iki gidiş, iki geliş, refüj ile ayrılmış asfalt kaplama karayolunda Denizli istikametinde seyrederken, gidiş yönüne göre solda bulunan Arslanlı kasabası istikametine dönüş yapmak için orta refüjden geçerek karşı yöndeki yol bölümüne geçtiği esnada, aracının sağ yan kısmıyla, Nazilli istikametine gitmekte olan sürücü İsmail idaresindeki otomobilin ön sağ kısmına çarpmasıyla, sanığın tam kusuruyla İsmail’in ölümüne sebebiyet verdiği olayda;
1- Sanığın yerde düz devamlı iki çizgi bulunmasına karşın karşı şeride geçerek eylemini bilinçli taksir ile gerçekleştirdiği ve cezasında 5237 sayılı TCK’nın 22/3. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiği gözetilmemesi,
2- Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK’nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 Sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 Sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı ve türü yönünden sanığın kazanılmış hakkı gözetilmek suretiyle 22/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.