Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2021/1118 E. 2023/5823 K. 21.12.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/1118
KARAR NO : 2023/5823
KARAR TARİHİ : 21.12.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/83 E., 2016/196 K.
SUÇ : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık …’ın yokluğunda verilip 13.06.2016 tarihinde usûlüne uygun şekilde tebliğ edilen karara karşı, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra 23.06.2016 tarihinde temyiz isteğinde bulunulduğu anlaşılmıştır.

Sanıklar … müdafii ve sanıklar …, …, …, …, …’ün temyiz istekleri yönünden; Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kalecik Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.05.2016 tarihli ve 2015/83 Esas, 2016/196 Karar sayılı kararı ile sanıklar …, …, …, … ve … hakkında 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan, aynı Kanun’un 74 üncü maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 62, 53 ve 51 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, hapis cezalarının ertelenmesine ve hak yoksunluklarına, sanık … hakkında ise 2863 sayılı Kanun’un 74 üncü maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 62, 53 ve 58 inci maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 30.12.2020 tarihli, 2016/366382 sayılı ve onama görüşlü Tebliğname ile dava dosyası Dairemize tevdi olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanıklar …, …, …, … ve …’ın temyiz istekleri; atılı suçu işlemediklerine,

2. Sanık …’ın temyiz isteği; eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna,
3. Sanık … müdafinin temyiz isteği; sanığın atılı suçu işlemediğine, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, hükmün açıklanmasının geri bırakılması karar verilmemesine, ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Mahkemenin Kabulü
“Sanıkların suç tarihinde Kalecik ilçesi, Uyurca mahallesi, Boztepe mevkisinde bulunan ve sit alanı sınırları dahilindeki yerde izinsiz kazı yaptıkları sırada İlçe Jandarma Komutanlığı görevlileri tarafından suçüstü yakalandıkları, sanıkların alınan savunmalarında üzerilerine atılı suçu ikrar ettikleri, sanıkların bu suretle kazı kazma eyleminin tamamen gerçekleşmiş ve maddi dünyada tüm sonuçları ile ortaya çıkmış olması nedeni ile tamamlanmış bir suç olarak üzerlerine atılı kültür ve tabiat varlıklarını koruma kanununa muhalefet suçunu işledikleri anlaşılmıştır.”

2. Sanıklar aşamalarda değişmeyen ve birbiriyle uyumlu savunmalarında izinsiz kazı yaptıklarını beyan etmişlerdir.

3. Suça konu yerin, Ankara Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 04.11.2010 tarihli ve 5518 sayılı kararı ile 1. derece arkeolojik sit alanı olarak tescil edildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
A. Sanık …’ın Temyiz İsteği Yönünden;
Sanığın yokluğunda verilip 13.06.2016 tarihinde usûlüne uygun şekilde tebliğ edilen karara karşı, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık Kanunî süre geçtikten sonra sanık tarafından 23.06.2016 tarihinde temyiz isteğinde bulunulduğu, hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesinin birinci fıkrası gereği re’sen temyize de tabi olmadığı anlaşılmakla, sanığın temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

B. Sanık … Müdafii ile Sanıklar …, …, …, … ve …’ün Temyiz İstekleri Yönünden;
1. Tüm dosya kapsamından, fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek kültür varlığı bulmak amacıyla 1. derece arkeolojik sit alanında kalan yerde izinsiz kazı yapmak suretiyle atılı suçu işlediği sabit olan sanıklar hakkında mahkûmiyet hükmü tesis edilmesinde, hukuka aykırılık bulunmamaktadır.

2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanıklar …, …, …, …, …’ün atılı suçu işlemediklerine, sanık … müdafinin, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmemesine ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz isteklerinin reddine karar verilmiştir.

3. Kalecik Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.05.2016 tarihli ve 2015/83 Esas, 2016/196 Karar sayılı kararında, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen, sanıklar hakkında tesis edilen mahkûmiyet hükmünde, 2863 sayılı Kanun’un 74 üncü maddesinin birinci fıkrasının dayanak gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
A. Sanık …’ın Temyiz İsteği Yönünden;
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenle, sanık …’ın temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Sanık … Müdafii ile Sanıklar …, …, …, … ve …’ün Temyiz İstekleri Yönünden;
Gerekçe bölümünde (B-3) numaralı bentte açıklanan nedenle Kalecik Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.05.2016 tarihli ve 2015/83 Esas, 2016/196 Karar sayılı kararına yönelik sanık … müdafii ve sanıklar …, …, …, … ve …’ün temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasının (1) ve (2) numaralı bendinde yer alan “5237 sayılı TCK’nın 74/1 maddesi” ibareleri hükümden çıkarılarak yerlerine, “2863 sayılı Kanun’un 74 üncü maddesinin birinci fıkrası” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.12.2023 tarihinde karar verildi.