Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2020/8636 E. 2023/5218 K. 29.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/8636
KARAR NO : 2023/5218
KARAR TARİHİ : 29.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/656 E., 2016/48 K.
SUÇ : Taksirle öldürme
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Espiye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.01.2016 tarihli 2015/656 Esas, 2016/48 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında taksirle öldürme suçundan, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine karar verilmiştir.

2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 25.10.2020 tarihli ve 2016/120943 sayılı onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteminin sanıkların kusurlu oldukları halde kusursuz olduklarına ilişkin raporlara itiraz edildiğine, sanıkların cezalandırılmaları yerine beraatlerine karar verilmesinin hatalı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. 13.05.2015 günü saat 22:18 sıralarında sanık sürücü …’ın sevk ve idaresindeki … plaka sayılı otomobili ile Espiye ilçesi istikametinden Giresun ili istikametine sağ şerit üzerinde seyir halinde iken kaza mahalli olan D 010 -19 karayolu km 56+600 metreye geldiği seyir istikametine göre sol tarafında orta refüjde bulunan tel örgüleri aşarak karşıdan karşıya geçiş yapan ölen yaya …’a aracının sol ayna ve sol ön cam kısmıyla çarpması ve akabinde yayanın çarpmanın etkisi ile yolun sol şeridinin orta kısmına düşmesi ile yolun sol şeridinde aynı istikamette seyir halinde olan sanık …‘nın sevk ve idaresindeki 61 K 3012 plaka sayılı kamyonun 10 metre yol üzerinde sürüklemesi neticesinde ölümlü trafik kazası meydana gelmiştir.

2. Kaza tespit tutanağına göre, bu kazanın oluşumunda yaya …’ın 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 68 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi uyarınca “taşıtyolu üzerinde trafiği tehlikeye düşürecek davranışlarda bulunmak” ve aynı Kanunun 68 inci maddesinimn birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca “yaklaşan aracın uzaklık ve hızını göz önüne olmadan veya göz önüne aldığı halde uygun zamanda karşıya geçmemek” kuralını ihlal ettiği, 28 AY 921 plaka ve 61 K 3012 plaka sürücülerinin herhangi kusurlarının bulunmadığı belirlenmiştir.

3. Savcılık aşamasında trafik uzmanı bilirkişisinden alınan rapora göre, ölen yaya …’ın 2918 sayılı Kanun’un 68 inci maddesi, Karayolları Trafik Yönetmeliği’nin 138 inci maddesinde belirtilen düzenlemeler doğrultusunda “ancak 100 metre kadar mesafede yaya geçidi, okul geçidi veya kavşak bulunmayan yerlerde yayalar, taşıt trafiği için bir zorluk veya engel yaratmamak şartıyla ve yoldan gelen taşıtların uzaklık ve hızını kontrol ederek kendi güvenliklerini sağladıktan sonra en kısa doğrultuda ve en kısa zamanda taşıt yoluna geçebilirler” düzenlemesi gereğince belirtilen yasak ve zorunluluklara uymadığından kazanın oluşumunda kusurlu olduğu, diğer … plaka sayılı … sürücü sanık …’ın ve … plaka sayılı … sürücü sanık …’nın kazanın oluşumunda kusurunun olmadığı belirlenmiştir.

4.Adli Tıp Kurumu İstanbul Trafik İhtisas Dairesinin 24.07.2015 tarihli raporuna göre,
a-Sanık sürücü …’ın sevk ve idaresindeki otomobili ile bölünmüş görüşün açık olduğu yol bölümünde yaya geçişi için uygun olmayan mahalde tel örgüleri aşarak kontrolsüzce kaplamaya giren yaya nedeniyle atfı kabil kusurunun bulunmadığı,

b-Sanık sürücü …’nın sevk ve idaresindeki kamyonu ile bölünmüş görüşün açık olduğu yol bölümünde diğer aracın çarpması neticesi istikamet şeridi üzerine düşen yayanın üzerinden geçmesi sonucu meydana gelen olayda atfı kabil bir kusuru bulunmadığı,

c-Ölen yaya …’ın araçların hareket halinde olduğunu dikkate alarak gerekli ve yeterli kontrollerini yapıp tedbirli bir şekilde geçişini yapması gerekirken bu hususlara riayet etmeyip yaya alt geçidini kullanmayıp yayaların geçişi için uygun olmayan yol bölümünde kontrolsüz bir şekilde kaplamaya girerek çarpışmanın meydana gelmesine sebebiyet verdiği, ilk geçiş hakkını sağ tarafından gelen araca vermediği, dikkatsizce ve tedbirsiz bir şekilde geçiş yaparak kendi can güvenliğini tehlikeye düşürdüğü olayda asli kusurlu olduğu belirlenmiştir.

5. Yapılan ölü muayene tutanağına göre, kişinin kafa ve vücut travmasına bağlı solunum ve dolaşım yetersizliği nedeniyle hayatını kaybettiği tespit edilmiştir.

IV. GEREKÇE
Kaza tespit tutanağı, soruşturma aşamasında trafik uzmanından alınan bilirkişi raporu ve Adli Tıp Kurumu İstanbul Trafik İhtisas Dairesinin 24.07.2015 tarihli raporunun oluş ve dosya kapsamı ile uyumlu olduğu, raporların birbiri ile uyumlu olduğu, kusur durumunu kesin bir şekilde tespit edildiği anlaşıldığından katılan vekilinin temyiz isteminin reddi ile hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Espiye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.01.2016 tarihli 2015/656 Esas, 2016/48 Karar sayılı kararına yönelik katılanlar vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılanlar vekili temyiz sebeplerinin reddiyele hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.11.2023 tarihinde karar verildi.