YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/852
KARAR NO : 2023/2213
KARAR TARİHİ : 19.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit, şantaj, özel hayatın gizliliğini ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanık hakkında hakaret suçundan neticeten hükmolunan 2.500,00 TL adlî para cezasına ilişkin mahkûmiyet kararının tür ve miktarı itibarıyla 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmıştır.
Sanık hakkında tehdit, şantaj ve özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarından kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Mersin 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.02.2015 tarihli ve 2013/379 Esas, 2015/86 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
Hakaret suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin birinci fıkrası ve 43 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 62 nci maddesi ve 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkrası uyarınca 2.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,
Tehdit suçundan 5237 sayılı Kanun’un 37 nci maddesi, 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi ve 43 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası fıkrası, 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 8 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Şantaj suçundan 5237 sayılı Kanun’un 37 nci maddesi, 107 nci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 10 ay 10 gün hapis ve 200,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan 5237 sayılı Kanun’un 37 nci maddesi, 134 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.
2.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 23.06.2016 tarihli ve 2015/132961 sayılı hakaret suçu yönünden temyiz isteminin kesinlikten reddi, diğer suçlar yönünden hükmün onanması görüşünü içerir Tebliğname ile Yargıtay 4. Ceza Dairesine tevdi edilmiştir.
3.Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 10.03.2020 tarihli ve 2016/13660 Esas, 2020/5017 Karar sayılı görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği özetle; hükmün usul ve yasaya aykırı olduğuna vesaire ilişkindir.
III. GEREKÇE
A) Hakaret Suçu Yönünden;
Hükmün tür ve miktarı itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, sanık müdafinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B) Tehdit, Şantaj Ve Özel Hayatın Gizliliğini İhlal Suçları Yönünden;
1. Sanığın yargılama konusu eylemleri için, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 107 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 134 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2.5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 19.02.2015 tarihli mahkûmiyet kararı olduğu ve bu tarihten, temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
IV. KARAR
A) Hakaret suçu yönünden;
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenle Mersin 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.02.2015 tarihli ve 2013/379 Esas, 2015/86 Karar sayılı kararırına yönelik sanık müdafinin temyiz isteminin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B) Tehdit, Şantaj Ve Özel Hayatın Gizliliğini İhlal Suçları Yönünden;
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenle Mersin 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.02.2015 tarihli ve 2013/379 Esas, 2015/86 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,19.06.2023 tarihinde karar verildi.