YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/7925
KARAR NO : 2023/4049
KARAR TARİHİ : 17.10.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/1443 E., 2015/462 K.
SUÇ : Taksirle öldürme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Akçaabat 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.03.2015 tarihli ve 2014/1443 Esas, 2015/462 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle öldürme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 85 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci fıkrası gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 51 inci maddesi gereğince hapis cezasının ertelenmesine, 53 üncü maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 1 yıl süre ile ehliyetinin geri alınmasına karar verilmiştir.
2.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 08.10.2020 tarihli ve 2016/85438 sayılı, hükmün düzeltilerek onanması görüşünü içeren Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi;
Kararı temyiz iradesinden ibarettir.
III. OLAY VE OLGULAR
Yerel Mahkemenin Kabulü;
1.Mahkeme gerekçesinde;
”..Sanığın … plaka sayılı aracı ile seyir halindeyken karşıdan karşıya geçmekte olan …’a çarparak ölümüne sebep olduğu, kazada sanığın tali kusurlu ölen …’nın ise asli kusurlu bulunduğu böylelikle sanığın üzerine atılı taksirle ölüme neden olma suçunu işlediğini anlaşıldığından sanığın eylemine uyan 5237 Sayılı TCK’ nun 85/1 maddesi gereğince cezalandırılmasına, her ne kadar sanık daha önce kasıtlı suçtan mahkum olmamış isede suçun işlenmesi ile oluşan maddi zararın sanık tarafından giderilmediği anlaşıldığından sanık hakkında verilen cezada 5271 sayılı CMK’nın 231.maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına kanunen yer olmadığına, sanığa verilen hapis cezasının ertelenmesi halinde sanığın ileride bir daha suç işlemeyeceğine dair mahkememizce kanaate varıldığından sanık hakkında verilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 51.maddesi gereğince ertelenmesine karar vermek gerekmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.” denmiştir.
2.Katılan …’ın beyanında özetle: sanıktan şikayetçi olduğunu, uzlaşmak istemediğini, karşılanmasını istediği maddi zararının bulunduğunu, davaya katılmak istediğini beyan etmiştir.
3.Sanık …’ıun savunmasında özetle: üzerine atılı suçlamayı kabul etmediğini, beraatini, hakkında uygulanma ihtimali bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul ettiğini savunmuştur.
4.Tanık …’un ifadesinde özetle: Aracın hiç fren yapmadığını, yaklaşık 80 km hızla ilerlediğini, annesinin ölen kişinin arkasında bulunduğunu, yaya geçidinin kaza mahalline 15 metre uzaklıkta bulunduğunu ifade etmiştir
5.Tanık …’ın ifadesinde özetle: Ölen kişinin arkasında bulunduğunu, karşıya geçmek istediklerini, aracın çok hızlı olduğunu, kaza mahallinin yaya geçidi olmadığını, fakat orta refüjün açık olduğunu, sanığın fren yapmadığını ifade etmiştir.
6. Kaza tespit tutanağında yaya olan ölen …’nın kaza yerinin gerisinde bulunan yaya geçidini kullanmayarak yoldan karşıya geçmek istediğinden Karayolları Trafik Kanunu’nun diğer kusurlarından 68/1-a-2 kusurunu ihlal ettiği, şüphelinin ise aynı kanunun 52/1-a maddesi araçların hızını yaya geçitlerine gelirken azaltmamak kusurunu ihlal ettiği belirtilmiştir.
7. Adli Tıp Kurumu Raporunda;
” ..A- Sanık sürücü … yönetimindeki … plaka sayılı otomobil ile yerleşim yerinde gece vakti aydınlatma bulunan mahalde orta ayırıcı ile bölünmüş yolda Trabzon istikametinden Akçaabat istikametine seyir halinde iken gereken dikkatini yola vermediği, mahal şartlarını ve yol özelliklerini dikkate alarak hızını tedbir alabilecek düzeye düşürüp kontrollü şekilde seyrine özen göstermediği ve geçiş yapan yaya nedeniyle etkili tedbir almadığı anlaşılmış olup,dikkatsiz ve özensiz davranışlarından dolayı olayda tali kusurludur.
B- Maktul yaya …’ın mevcut trafiğin seyir durumunu dikkate almadan kontrolsüz olarak geçiş yaptığı , geçişi esnasında kontrolünü sürdürmediği, geçişini yayalar için ayrılmış yaya geçidini kullanarak yapmadığı anlaşılmış olup, dikkatsiz ve özensiz davranışlarından dolayı olayda asli kusurludur.” kanaati bildirilmiştir.
IV. GEREKÇE
Olay günü saat 21:00 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile yerleşim yerinde, gece vakti aydınlatma bulunan, iki şeritli, orta ayırıcı ile bölünmüş yolda seyir halinde iken istikametine göre sağ taraftan yola girerek karşıdan karşıya geçmeye çalışan yaya …’a aracının sol ön kısmı ile çarptığı, kaza nedeniyle yayanın öldüğü olayda, mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, kusur tespitinin yerinde olduğu anlaşıldığından sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
2.Hükmolunan hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK’nın 51/8. maddesi gereğince uyarınca sanığın denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılacağı hususlarının kararda belirtilmemesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde 2 numaralı bentte açıklanan nedenle Akçaabat 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.03.2015 tarihli ve 2014/1443 Esas, 2015/ 462 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükmün 6. bendindeki TCK 51/7. maddesinden sonra “TCK’nın 51/8. maddesi gereğince sanığın denetim süresinin iyi halli olarak geçirmesi durumunda cezanın infaz edilmiş sayılacağı hususunun sanığa ihtarına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.10.2023 tarihinde karar verildi.