Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2020/6166 E. 2023/4813 K. 07.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/6166
KARAR NO : 2023/4813
KARAR TARİHİ : 07.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/490 E., 2015/403 K.
SUÇ : Taksirle öldürme
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Kemalpaşa 2.Asliye Ceza Mahkemesinin, 18/09/2015 tarihli ve 2014/490 Esas, 2015/403 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 85 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 50 nci maddesinin dördüncü fıkrası delaletiyle birinci fıkrasının (c) bendi birinci, 52 nci maddesinin dördüncü fıkrası ve 53 üncü maddesinin altınca fıkrası uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve sürücü belgesinin 3 ay süre ile geri alınmasına karar verilmiştir.

2.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 03/10/2020 tarihli ve 2016/161425 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdii olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sepepleri;
1-Netice bakımından kusuru olmamasına rağmen eksik inceleme ile sanık hakkında beraat yerine mahkumiyet kararı verilmesinin hukuka aykırı olduğuna,

2-Diğer temyiz sebeplerine,İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Yerel Mahkemenin Kabulü;
Sanık sürücünün belirtilen suç tarihinde saat 18.05 sularında sevk ve idaresinde bulunan … plaka sayılı aracıyla seyir halindeyken maktulün sevk ve idaresinde bulunan … plaka sayılı motosiklete çarpması neticesinde maktulün sevk edildiği hastanede vefat ettiği, dosya içerisinde yer alan İzmir Adli Tıp Grup Başkanlığı klasik otopsi raporu içeriğinin sonuç kısmına göre “29/05/2014 günü geçirdiği trafik kazası sonucu kaldırıldığı Hastanede tedavisi devam ederken 08/06/2014 tarihinde öldüğü”, sanık sürücü …’in kazanın oluşumunda 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun (2918 sayılı Kanun) 52. maddesi kurallarına uymadığı ve meydana gelen kazada tali kusurlu olduğu, belirtilmiştir.

2.Sanık sürücü aşamalardaki savunmalarında, motosiklet sürücüsünün yolun sağ tarafında bulunan emniyet şeridi üzerinde seyir halinde olduğunu, ani şekilde sol tarafa doğru direksiyon manevrası yapmak suretiyle önüne geçtiğini ve frene basmasına rağmen kazayı önleyemediğini meydana gelen olayda kusurunun bulunmadığını beyan etmiştir.

3.Katılanlar, sanıktan şikayetçi olduklarını ve katılma talebinde bulunduklarını beyanla haklarında katılma kararı verilmiştir.

4.Dosyada mevcut bulunan kaza tespit tutanağında, gün durumunun gündüz, havanın açık, zeminin kuru hız sınırının 110km/saat olduğu, sanık sürücünün 2918 sayılı Kanun’nun 52/1.a, ve 56/1.c maddelerini (araçların hızını kavşaklara yaklaşırken azaltmamak ve önünde giden araçları güvenli ve yeterli mesafeden takip etmemek) ihlal etmesi nedeniyle kusurlu olduğu, motosiklet sürücüsü …’ın ise aynı Kanunun 56/1.a maddesini (şerit izleme ve değiştirme kurallarını ihlal etmek) ihlal etmesi nedeniyle kusurlu olduğu belirtilmiştir.

5.Kovuşturma aşamasında yapılan keşif üzerine düzenlene trafik bilirkişisi polis memurunun bilirkişi raporunda, “2918 sayılı K.Y.T.K. nun 56 / 1 – a ( Şerit İzleme ve Değiştirme manevralarını yanlış yapma) maddesini ihlal eden … plakalı motosiklet sürücüsü …’ın 1.DERECEDEN Sekizde Altı (8/6) Oranında ASLİ KUSURLU olduğu, …. motosiklet sürücüsünün işlediği asli kusurunu kontrollü şekilde kavşağa girerek telafi edemeyen kamyonet sürücüsü …”in ise yine aynı kanunun 52/1-a maddesini (Kaysaklara vaklaşırken, hızlarımı azaltmak zorundadırlar) ihlal etme kusurunu işlediğinden kazanın oluşumunda 2.DERECEDEN Sekizde İki (8/2) Oranında TALİ KUSURLU olduğu” görüş ve kanaati belirtilmiştir.

6.Ölen şahsın kesin ölüm sebebini belirleyen, Adli Tıp Kurumu Morg İhtisas Dairesinin 03/07/2014 tarihli raporunda; “1- Kimyasal Tahliller İhtisas Dairesinin raporunda Kanda; Alkol (Etil, Metil) bulunmadığı, sistematiğimizdeki uyutucu – uyuşturucu ve uyarıcı maddelerin arandığı Barbiturat grubuna ait Pentobarbital ve Thiopental, Opioidler grubundan Fentanyl, Benzodiazipenler grubundan Midazolam bulunduğu, Sistematiğimizdeki diğer (uyutucu-uyuşturucu ve uyarıcılar dahil) maddelerin bulunmadığı ayrıca Lidocaine, Metoclopramide, Paracetamol, Phenytoin ve Ranitidine ilaç etken maddelerinin bulunduğu, sistematiğimizdeki maddelerden Phenytoin, Midazolam, Metoclopramide, Paracetamol, Lidocaine, Pentobarbital ve Thiopental bulunduğu, İdrarda; Sistematiğimizdeki uyutucu – uyuşturucu ve uyarıcı maddelerin arandığını Barbiturat grubuna ait Pentobarbital ve Thiopental, Opioidler grubundan Fentanyl bulunduğu, Sistematiğimizdeki diğer (uyutucu-uyuşturucu ve uyarıcılar dahil) maddelerin bulunmadığı ayrıca Lidocaine, Metoclopramide, Paracetamol ve Phenytoin ilaç etken maddelerinin bulunduğu, Organda Sistematiğimizdeki maddelerinden Paracetamol, Lidocaine, Pentobarbital ve Thiopental bulunduğu Mide içeriğinde Sistematiğimizdeki maddelerinden Phenytoin, Fentanyl Midazolam, Metoclopramide, Paracetamol, Pentobarbital ve Thiopental bulunduğu, 2- Kişinin ölümünün genel beden travmasına bağlı, boyun omurları kırığı, intraserebral ve subaraknoidal kanama, iç organ zedelenmesi ile komplikasyon olarak gelişen organize pnömoni sonucu meydana gelmiş olduğu…” belirtilmiştir.

7.Sanığa ait güncel adli sicil kaydı ve nüfus kaydı, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden temin olunarak dava dosyasına eklenmiştir.

IV. GEREKÇE
Yerel mahkeme kararında yapılan inceleme neticesinde olayın kabulünde herhangi bir isabetsizlik bulunmamıştır.

A.Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, uygulama maddesi olan 5237 sayılı Kanun’un 50/4-1-a.maddesinin yerine hata sonucu 50/4-1-c maddesinin gösterilmesi ve sonuç ceza olan adli para cezasının günlük miktarının takdir edilmesinin dayanak maddesi olan 52/2.maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle 5237 sayılı Kanun’un 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi hususları kanuna aykırı olup, söz konusu aykırılıklar Yargıtay tarafından düzeltilmiştir.

B.I-Sanık müdafiinin, meydana gelen netice bakımından kusuru olmamasına rağmen eksik inceleme ile sanık hakkında beraat yerine mahkumiyet kararı verilmesinin ve verilen kararda lehe hükümlerin uygulanmamasının hukuka aykırı olduğuna ilişkin temyiz sebebi yönünden,
Olay ve olgular kısmında yer verilen bilirkişi raporu ile meydana gelen kazada tali kusurlu bulunan sanık hakkında, 5237 sayılı Kanun’un 85 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 50 nci maddesinin dördüncü fıkrası delaletiyle birinci fıkrasının (c) bendi birinci, 52 nci maddesinin dördüncü fıkrası ve 53 üncü maddesinin altınca fıkrası uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve sürücü belgesinin 3 ay süre ile geri alınmasına ilişkin esas mahkemenin kararı hukuka uygun bulunmakla, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.

B.II-Diğer temyiz sebepleri yönünden,
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünün A numaralı maddesinde açıklanan nedenlerle Kemalpaşa 2.Asliye Ceza Mahkemesinin, 18/09/2015 tarihli ve 2014/490 Esas, 2015/403 Karar sayılı kararına yönelik olarak hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükmün (4) numaralı paragrafı hükümden çıkartılarak yerine “Sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis
cezasının TCK’nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/3. maddesi gereğince 605 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK’nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20,00 TL olarak hesabıyla 12.100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.11.2023 tarihinde karar verildi.