YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/4793
KARAR NO : 2023/2269
KARAR TARİHİ : 21.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Taksirle öldürme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Manisa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.12.2015 tarihli ve 2015/491 Esas, 2015/836 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 85 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 50 inci maddesinin dördüncü fıkrasının yollamasıyla birinci fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkrası uyarınca 12.100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, karar verilmiştir.
2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 28.09.2020 tarihli ve 2016/69680 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebebi, hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Manisa 3. Asliye Ceza Mahkemesi gerekçesinde; “… Olay tarihinde maktul sürücü …’ın sevk ve idaresinde bulunan …plaka sayılı motosikleti ile Muradiye istikametinden Celal Bayar Üniversitesi Yağcılar yönüne istikametine seyrederken 1,2 km’de bulunan Gediz Köprüsü üzerinden karşı yönden gelen sanık sürücü … idaresinde bulunan … plakalı kamyonetin sol ön kısmına trafik işaretlerine riayet etmeyerek şeride tecavüz etmek suretiyle çarptığı, çarpma esnasında maktul sürücü …’ın araçtan düşerek savrulduğu ve kaza mahallinde vefat ettiği, kaza mahallinde olay yeri inceleme ve Cumhuriyet Savcısı tarafından yapılan incelemede Manisa Muradiye istikametinden Gediz Köprüsü yaklaşımına yolu Celal Bayar Üniversitesi yönüne sağ tarafına Büyükşehir Belediyesi tarafından 70 m işaret levhası konulmuş (2 adet mecburi yön, 2 adet ışıklı ikaz, 2 adet dikkat) ancak sağdan daralan yol levhasının olmadığı, …plakalı motosiklet sürücüsü daralan köprü girişinde yolun sağından gelmesi gerekirken şerit tecavüzü yapmış karşı yöndeki taşıtların yoluna girdiği bu kazanın oluşunda …plakalı motosiklet sürücüsü maktul …’ın (sürücü belgesiz) 2918 sayılı Kara Yolları Trafik Kanunu 47/1-c trafik işaretlerini ve 56/1-a. Maddesi şerit izleme ve değiştirme kurallarına uyma, aynı kanunun 36. Maddesi “Motorlu araçların sürücü belgesi sahibi olmayan kişiler tarafından kara yollarında sürülmesi yasaktır”. Aynı kanunun 47/1-c. Maddesi “trafik işaret levhaları, cihazları ve yer işaretlemeleriyle belirtilen veya gösterilen hususlara uymamak kurallarını ihlal ettiği, mevcut olduğunda olayda asli kusurlu olduğu, sanık sürücü …’ın ise yolda çalışma olduğu, trafik uyarı ve ikaz işaretlemeleriyle uyarılmasına rağmen gerekli olan dikkat ve itinayı göstermeden hareket ettiği ve kamyonetinin hızını yeterince azaltmadan virajlı ve yolun daraldığı bir noktadan geçmek isterken meydana gelen bu kazada 2918 sayılı Kara Yolları Trafik Kanunu’nun 52/1-b. maddesi “sürücüler araçlarının hızlarını kullandıkları aracın yük ve teknik özelliklerinin görüş, yol, hava ve trafik durumunun gerektirdiği şartlara uydurmak zorundadırlar” kuralını ihlal ettiğinden tali kusurlu olduğu belirtilmiştir. Dosyadaki trafik kazası tespit tutanağı, bilirkişi Ali Öz’ün 12/05/2015 tarihli tarafların kusuruna ilişkin dosyaya sunduğu rapor ve İstanbul Adli Tıp Kurumu Başkanlığı Trafik İhtisas Dairesinin dosyada bulunan 09/11/2015 tarihli raporları arasında herhangi bir çelişki bulunmayıp raporların birbirini teyit ettiği, o raporda da sanık sürücü …’ın tali kusurlu olduğu, maktul sürücü …’ın asli derece kusurlu olduğu belirtilmiştir. Mahkemece her 3 rapor birlikte değerlendirildiğinde Adli Tıp Kurumu Başkanlığının 09/11/2015 tarihli raporu hükme esas olarak alınmış ve tali kusurlu olan sanık sürücü …’ın tedbirsizlik, dikkatsizlik sonucu bir kişinin ölümüne neden olma suçundan eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 85/1, 62, 50/4. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar vermek gerekmiştir…” denilmiştir.
2. Sanığın alınan savunmasında atılı suçu ikrar ettiği görülmüştür.
3. Ölen …’ın yasal mirasçıları …, …, …, …’ın sanık hakkında şikayetçi oldukları ve katılma talebinde bulundukları görülmüştür.
4. …’ın kesin ölüm sebebini belirleyen, 20.05.2015 tarihli Otopsi Tutanağına göre; “…Kişinin ölümünün genel beden travmasına seri kaburga kemik kırıkları ile iç organ, büyük damar yaralanması ve gelişen kanama sonucu meydana gelmiş olduğu…” kanaatinin bildirildiği anlaşılmıştır.
5. 06.05.2015 tarihli Kaza Tespit Tutanağına, soruşturma aşamasında düzenlenen 12.05.2015 tarihli Trafik Bilirkişi Raporuna ile yargılama aşamasında Adli Tıp Kurumu İstanbul Trafik İhtisas Dairesi tarafından düzenlenen 09.11.2015 tarihli rapora göre sanığın tali, ölen motosiklet sürücüsünün asli kusurlu olduğunun belirtildiği görülmüştür.
6. Sanığa ait güncel adli sicil kaydı ve nüfus kaydı, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden temin olunarak dava dosyasına eklenmiştir.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, oluş, dosya kapsamı, taraf beyanları, kaza tespit tutanağı, olaya ilişkin bilirkişi raporları, ölene ilişkin otopsi evrakı ve dosya kapsamındaki tutanaklar karşısında Mahkemece, dava dosyası tekemmül ettirilerek karar verildiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Manisa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.12.2015 tarihli ve 2015/491 Esas, 2015/836 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle sanığın mahkumiyetine ilişkin hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.06.2023 tarihinde karar verildi.