YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/4509
KARAR NO : 2022/5537
KARAR TARİHİ : 12.09.2022
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanıkların ayrı ayrı mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafileri tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde sanık …’in beyanına göre sahibi olduğu hizar atolyesinin eskiyen çatısının yenilenmesi için sanık … ile sözlü olarak anlaştığı ve çatının yapım işine başlandığı, demir doğrama ve karkas yapım işini sanık …’ın zaman zaman birlikte çalıştığı demir doğrama ustası …’ya verdiği, çalışmalar yapılırken …’nın çatının ana direğine basmak isterken ayağının boşluğa gelmesiyle yaklaşık 4 metre yüksekten beton zemine düşerek kaldırıldığı hastanede vefat ettiği, mahkemece kazanın meydana gelmesinde sanıkların asli kusurlu olduğu kabul ve tespit edilen olayda;
1- Sanık …’ın mahkumiyetine ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen 2 yıl 1 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK’nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 4. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu nazara alınarak 2 yıl 1 ay hapis cezasının TCK’nın 50/4. maddesi delaleti ile 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, TCK’nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 760 tam gün olarak belirlenmesine; TCK’nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla ayrı ayrı 15200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Sanık …’in mahkumiyetine ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık … …’nun sahibi olduğu … Kereste isimli hizar atolyesinin eskiyen çatısının tadilat işini, çatı izolasyon ve kaplama işi yapan ve bu konuda faaliyet gösteren işyeri bulunan yaptığı işte ehil olduğu kabul edilen diğer sanık …’a verdiği, iki sanığın aralarında sözlü anlaşma yapıp sözleşmelerini yazılı hale getirmedikleri, sanık …’ın çatı tadilat işini yapmayı, diğer sanık … …’nun ise belli bir bedel ödemeyi kabul ettiği, sanık …’ın zaman zaman birlikte çalıştığı ölen … ile birlikte işi yapmaya başladıkları, işyerindeki güvenlik önlemlerinin sanık … tarafından alınıp, denetlenmesi gerektiği yönünde tarafların sözlü anlaşmalarında hüküm bulunduğuna dair bir iddianın da bulunmadığı, dolayısıyla yüksekte veya çatıda çalışmaya yönelik faaliyeti bulunmayan hizmet verdiği şirket çalışanı olmayan kazalı işçiye yönelik … güvenliği eğitimi verme ile … güvenliği önlemlerinin alınıp alınmadığına yönelik denetim görevi bulunmayan sanığa kusur izafe edilemeyeceği gözetilmeden, sanığın asli kusurluğu olduğu kabul edilerek beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 12.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.