YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/4263
KARAR NO : 2022/3534
KARAR TARİHİ : 10.05.2022
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, olay günü, gündüz vakti, meskun mahal dışında, iki yönlü asfalt kaplama köy yolunda sanığın sevk ve idaresindeki traktör ile seyri sırasında, direksiyon hakimiyetini kaybetmesi üzerine traktörün yoldan çıkarak tarlaya girdiği, traktörün arka T demiri olarak tabir edilen yerde oturan …’ın künt kafa ve boyun travmasına bağlı kafatası ve omur kırıklarıyla birlikte omurilik yaralanması ve gelişen komplikasyonlar sonucu öldüğü, sanığın asli kusurlu olduğu olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ödeme gücü bulunmadığına, takdiri indirim uygulanmadığına, ceza miktarına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın, traktörün arka T demiri olarak tabir edilen yerinde yolcu taşıması sırasında her zaman bir kazanın meydana gelebileceğini öngörmesine karşın, ölenin burada seyahat etmesine izin vererek, asli kusurlu olarak neden olduğu olayda; sanık hakkında bilinçli taksir koşullarının oluştuğu ve bu nedenle cezasında TCK’nın 22/3. maddesi gereğince arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi;
2- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.03.2020 tarihli ve 2018/12 – 399 Esas – 2020/154 Karar sayılı ilamında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saiki” gerekçesine ve (f) bendinde yer alan ”failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;
3- Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK’nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ceza miktarı yönünden CMUK 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkının saklı tutulmasına 10.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.