YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/2342
KARAR NO : 2021/6240
KARAR TARİHİ : 27.09.2021
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 977,90 TL maddi, 1.800,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Mardin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/148 esas 2015/576 karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının insan ticareti suçundan 12.09.2007-22.11.2007 tarihleri arasında 71 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 25.12.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK’nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu,
Davacının 15.000,00 TL maddi, 15.000,00 TL manevi tazminatın tahliye tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 977,90 TL maddi, 1.800,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin, davanın reddi gerektiğine, hükmedilen tazminat miktarının fazla olduğuna ilişkin, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının dava dilekçesinde talep ettiği tazminat miktarlarına tahliye tarihinden itibaren faiz talep etmesine rağmen hükmedilen maddi ve manevi tazminat miktarına tutuklama tarihinden itibaren faize hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1) ve (2) numaralı bendinde yer alan “gözaltı tarihi olan 14/09/2007” ibaresinin hükümden çıkarılması ve yerine “tahliye tarihi olan 22/11/2007” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.09.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.