YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/12398
KARAR NO : 2023/2442
KARAR TARİHİ : 06.07.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI 2015/19 E.,2016/70 K.
SUÇ : Taksirle öldürme
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına, Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına
1.Sanık … Müdafiinin Sanık … Hakkında Verilen Hükme İlişkin Temyiz Talepleri Yönünden;
Sanık … hakkında taksirle öldürme suçundan yürütülen kovuşturmada, sanık … yönünden katılan sıfatının, katılma ve temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmakla, sanık … müdafiinin aynı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği sanık … hakkındaki hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı belirlenmiştir.
2.Sanık … Müdafiinin sanık … Hakkında Verilen Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması Kararına İlişkin Temyiz Talepleri Yönünden;
Sanık hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 03.02.2009 tarihli ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin onikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi olduğu, temyizinin mümkün olmadığı ve aynı Kanun’un 264 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer verilen; “Kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunun veya merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmaz.” şeklindeki düzenleme dikkate alınarak kanun yolu incelemesinin itiraz merciince yapılması gerektiği ön inceleme neticesinde anlaşılmakla, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Uşak 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.02.2016 tarihli ve 2015/19 Esas, 2016/70 Karar sayılı kararı ile sanık … hakkında taksirle öldürme suçundan açılan kamu davasında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 22 nci maddesinin altıncı fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 223 ncü maddesinin dördüncü fıkrasının (b) bendi gereğince sanığa ceza verilmesine yer olmadığına, sanık … hakkında taksirle öldürme suçundan açılan kamu davasında ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 85 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi gereğince 1 yıl 8 ay 25 gün hapis cezası ve 5271 sayılı Kanun’un 231 nci maddesinin beşinci fıkrası gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 09.12.2020 tarihli ve 2016/189929 sayılı, sanık müdafiinin sanık … yönünden temyiz hakkı bulunmaması nedeniyle reddi ile sanık … hakkında hüküm yönünden ise incelenmeksizin iadesi görüşünü içerir Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri;
Kararın usul ve Yasaya aykırı olduğuna, sanık … hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesinin hatalı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
Yerel Mahkemenin Kabulü
1.Olay günü sanık …’in yanında eşi … ile birlikte Eşme- Yeleğen yolu üzerinde… plaka sayılı aracı ile seyir halinde olduğu, hemen önlerinde aynı yönde köylüleri olan sanık …’un yanında eşi bulunduğu halde … plaka sayılı traktör ve traktöre bağlı römorkla seyir halinde olduğu, akşam saatleri olduğu için havanın karardığı, sanık …’un traktöründe veya römorkunda uyarıcı mahiyette tepe lambası bulunmadığı, sanık …’in traktörü sollamak istediği anda traktörün sol arka tarafına çarptığı ve kazanın meydana geldiği, kazada … ve …’in yaralandıkları, …’in kaldırıldığı hastanede trafik kazasına bağlı kafa travması nedeniyle vefat ettiği, kazada her iki … şoförünün asli kusurlu olduklarının bilirkişi raporlarıyla tespit edildiği, …’in yaralanması nedeniyle sanık …’dan şikayetçi olmadığı sübut bulmuştur.
2.Kaza tespit tutanağı,trafik bilirkişi raporu,Adli Tıp Ankara Trafik İhtisas Dairesi ve İTÜ heyet bilirkişi raporuna göre sanık …’un arkasına, üzerinde kara yolları trafik yönetmeliğinde belirtilen teknik şartlara uygun ışık tertibatı bulunmayan, trafiğe sarih olmayan, römork takılı traktörle, kara yolunda seyrederek gece karanlığında yerleşim birimleri dışındaki hız koşullarında arkadan gelecek sürücüler için çok tehlikeli bir durum yarattığı, tedbirsiz, dikkatsiz ve Kara yolları Trafik Kanunu’nun 30. Maddesine aykırı davrandığı, bu hatalı sevk ve idaresi sebebiyle olayda asli kusurlu bulunduğu kanaatine varıldığı; diğer sanık …’in gece karanlığında farların ışığı altında önünde gidişine açık olduğunu gördüğü en kısa mesafe içinde durabilecek şekilde hızını ayarlamadığı, mevcut görüş şartlarına göre aşırı hızla seyrettiği, bu nedenle ışıksız traktör römorkunu zamanında fark edemediği, römorkun arkasına şiddetli bir şekilde çarptığı, bu durumun aracın tamamen hasarlanmasından anlaşıldığı, tedbirsiz, dikkatsiz ve Kara yolları Trafik Kanunu’nun 52/b maddesine aykırı davrandığı, bu hatalı sevk ve idaresi sebebiyle ve aynı kanunun 84/d ”… sürücüleri arkadan çarpma halinde asli kusurlu sayılırlar” maddesi gereği de olarak olayda asli ve diğer sanıkla eş değer kusurlu bulunduğu kanaatine varıldığı bildirilmiştir.
3.Sanık … hakkında yapılan yargılama ve toplanan delillere göre sanığın ölümüne sebebiyet verdiği …’in sanığın eşi olduğu, olayda bilinçli taksir bulunmadığı, meydana gelen neticenin münhasıran sanığın kişisel ve ailevi durumu bakımından artık bir cezanın hükmedilmesinin gereksiz kılacak derecede mağdur olmasının yol açtığı anlaşıldığından TCK 22/6 maddesi delaletiyle CMK 223/4-b maddesi gereğince takdiren sanığa ceza verilmesine yer olmadığına; her ne kadar sanık … hakkında taksirle birden fazla insanın ölümüne ya da bir veya birden fazla kişinin ölümüyle birlikte bir veya birden kişinin yaralanmasına neden olma suçu nedeniyle TCK 85/2 maddesi gereğince cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmış ise de yapılan yargılama ve toplanan delillere göre sanığın eylemi nedeniyle yaralanan …’in sanıktan şikayetçi olmaması nedeniyle sanığın …’e yönelik eylemlerden sorumlu tutulamayacağı, ancak sanığın taksirli hareketiyle …’in ölmesi eylemi arasında doğrudan doğruya illiyet bağı bulunduğu anlaşıldığından eylemin TCK 85/1 maddesi kapsamında kaldığı, sanığın olayda diğer sanıkla eş değer asli kusurlu olması ve …’in yaralanmasının niteliği dikkate alınarak TCK 61 maddesi gereğince temel cezanın alt sınırdan bir miktar uzaklaşılarak tayin edildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
A.Sanık … Müdafiinin Sanık … Hakkında Verilen Hükme İlişkin Temyiz Talepleri Yönünden;
Sanık … hakkında taksirle öldürme suçundan yürütülen kovuşturmada, sanık … yönünden katılan sıfatının, katılma ve temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmakla, sanık … müdafiinin aynı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği sanık … hakkındaki hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı belirlenmiştir.
B.Sanık … Müdafiinin sanık … Hakkında Verilen Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması Kararına İlişkin Temyiz Talepleri Yönünden;
Sanık … hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 03.02.2009 tarihli ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin onikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi olduğu, temyizinin mümkün olmadığı ve aynı Kanun’un 264 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer verilen; “Kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunun veya merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmaz.” şeklindeki düzenleme dikkate alınarak kanun yolu incelemesinin itiraz merciince yapılması gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
1.Sanık … Müdafiinin Sanık … Hakkındaki Hükme Yönelik Temyiz İstemi Yönünden;
Gerekçe bölümünde (A) başlığında açıklanan nedenlerle sanık müdafiinin hükmü temyiz hakkı olmadığından ayrıca hükmün, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanunun 305 inci maddesinin birinci fıkrası gereği re’sen temyize de tabi olmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
2..Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi Yönünden;
Gerekçe bölümünde (B) başlığında açıklanan nedenlerle, sanık … hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının; kanun yolu incelemesinin itiraz merciince yapılması gerektiği anlaşılmakla, dava dosyasının, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,06.07.2023 tarihinde karar verildi.