YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/11351
KARAR NO : 2023/4419
KARAR TARİHİ : 26.10.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/481 – 2015/692
SUÇ : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
HÜKÜM : Mahkûmiyet, temyiz isteminin reddine dair ek karar
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin reddine dair ek kararın onanması
Sanığın yokluğunda 23.12.2015 tarihinde verilen Pazar (Rize) 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.12.2015 tarih ve 2015/481 Esas, 2015/692 Karar sayılı kararının, sanığın savunmasının alındığı duruşmada bildirdiği … Mahallesi, .. .. Sokak, No:6C İç Kapı No:8 Çorlu/… adresi yerine, nüfusa kayıtlı olduğu … Köyü, …/Rize adresine “TK 21. madde gereği muhataba verilmek üzere köy muhtarı …’a tebliğ edildiği” anlaşılmakla; 22.04.2016 tarihli temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın kaldırılması gerektiği belirlenmiştir.
Sanık hakkında kurulan 23.12.2015 tarihli hükmün ve 22.04.2016 tarihli ek kararın; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Pazar (Rize) 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.12.2015 tarihli ve 2015/481 Esas, 2015/692 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan, aynı Kanun’un 65 inci maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62, 52/2 ve 53 üncü madde uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ve 2.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Pazar (Rize) 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.04.2016 tarihli ve 2015/481 Esas, 2015/692 Karar sayılı ek kararı ile temyiz istemi süresinde olmadığı gerekçesi ile temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
3. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 23.11.2020 tarihli, 2016/253802 sayılı ve temyiz isteminin reddine dair ek kararın onanması görüşlü Tebliğname ile dava dosyası Dairemize tevdi olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği;
1.Gerekçeli kararın usulüne uygun olarak tebliğ edilmediğine,
2. Suçun unsurlarının oluşmadığına,
3. Teşdite,
4. Hak yoksunluklarının uygulanmasında hata yapıldığına, ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Mahkemenin Kabulü
“Dosya tümü ile incelendiğinde sanığın tescil edilen sit alanları ve korunması gerekli taşınmaz kültür ve tabiat varlıkları ile korunma alanlarının yıkılmasına, bozulmasına, tahribine, yok olmasına veya her ne suretle olursa olsun zarar görmesine sebebiyet verdiği, ayrıca koruma bölge kurulundan izin almadan inşai ve fiziki müdahalede bulunduğu anlaşılmıştır. Suçun manevi unsuru kasttır. Sanığın bile isteye yapıyı yaptığı anlaşıldığından suç kastının olduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle suçun manevi unsuru da gerçekleşmiştir. Tüm bu nedenlerle sanığın üzerine atılı suç sübuta ermiştir.”
2. Kolluk kuvvetleri tarafından 03.05.2015 tarihinde gerçekleştirilen önleyici hizmet devriyesi sırasında Ayder Yaylasında kain 147 ada 94 parselde sanık tarafından tek katlı ahşap yapı inşa edildiğinin tespit edilmesi üzerine Çamlıhemşin Belediyesi görevlilerince 04.05.2015 günü yapılan denetimler sonunda yapı tatil zaptı düzenlendiği anlaşılmıştır.
3. Sanık savunmasında, suça konu yapının sit alanında kaldığını bildiğini beyan etmiştir.
IV. GEREKÇE
1.Gerekçeli Kararın Usulüne Uygun Tebliğ Edilmediğine İlişkin Temyiz İsteği Yönünden
Gerekçeli kararın, sanık …’nin savunmasının alındığı 09.09.2015 tarihli duruşmada bildirdiği .. Mahallesi, …. sokak, No:6C İç Kapı No:8 Çorlu/… adresi yerine, nüfusa kayıtlı olduğu … Köyü, …/Rize adresine “TK 21. madde gereği muhataba verilmek üzere köy muhtarı …’a tebliğ edildiği”, bu itibarla gerekçeli karar tebliğinin usulüne uygun olmadığı, sanığın hükmü 10.02.2016 tarihinde temyiz ettiği, mahkemece 22.04.2016 tarihli ek kararla sanığın temyiz isteminin süresinde olmadığı gerekçesi ile reddine verildiği, sanık tarafından süresi içerisinde ek kararın temyiz edildiği, gerekçeli kararın tebliği usulüne uygun olmadığından ek kararda isabet bulunmadığı anlaşılmakla, gerekçeli kararın temyizine ilişkin temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek ve temyiz isteminin reddine ilişkin 22.04.2016 tarihli ek karar kaldırılarak inceleme yapılmıştır.
2.Suçun Unsurlarının Oluşmadığına İlişkin Temyiz İsteği Yönünden
Sanık tarafından, Trabzon Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 27.06.1992 tarih ve 1404 sayılı kararı ile tescilli 3. derece doğal ve kentsel sit alanında kalan taşınmaz üzerine tek katlı yapı inşa ettiğinin dosya kapsamında mevcut bilirkişi raporları ile sabit olduğu, sanığın savunmasında, suça konu taşınmazın sit alanında kaldığını bildiğini beyan ettiği anlaşılmakla, atılı suçtan mahkûmiyetine dair hüküm tesis edilmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Teşdit Uygulanmasına İlişkin Temyiz İsteği Yönünden
Kolluk kuvvetleri tarafından düzenlenen 18.05.2015 tarihli tutanakta, suça konu yapının inşaatına devam edildiğinin tespit edilmesi karşısında mahkemece temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak tayin edilmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
4.Hak Yoksunluklarının Uygulanmasında Hata Yapıldığına İlişkin Temyiz İsteği Yönünden
T.C. Anayasa Mahkemesinin, 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesine ilişkin olan 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
5. Usul ve Yasaya Aykırı Diğer Hususlar Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve Kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
6.Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “07.05.2015” şeklinde gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Pazar (Rize) 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.12.2015 tarihli ve 2015/481 Esas, 2015/692 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.10.2023 tarihinde karar verildi.