Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2019/9745 E. 2021/1874 K. 23.02.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/9745
KARAR NO : 2021/1874
KARAR TARİHİ : 23.02.2021

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-c gereği beraat (Her iki sanık için de)

Taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklardan …’ın idaresindeki otomobille, gece vakti, meskun mahalde, iki yönlü, aydınlatmanın bulunduğu, asfalt kaplama caddede seyrederken, önünde sağ tarafta bulunan park halindeki aracı, geçmek için hafif sola yöneldiği esnada, aracının sol arka kısmına, arkasında seyreden ve kendisini sollamaya çıkan katılan idaresindeki motosikletin ön kısmıyla çarpması sonucu sürüklenen motosikletin, karşıdan gelmekte olan sanık … idaresindeki otomobilin sol ön farına çarpmasıyla, katılanın yaşamı tehlikeye girecek ve vücudundaki kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarını 1.dereceden etkileyecek şekilde yaralandığı olayda; mahkemece sanıkların kusuru bulunmadığından bahisle haklarında beraat kararı verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
(I) Sanık … yönünden yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin kusur durumuna ve mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
(II) Sanık … yönünden yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin kusur durumuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-)Taksirle yaralama suçu yönünden sanığın kusuru bulunmadığından bahisle hakkında beraat kararı verilmesinde bir isabetsizlik görülmemişse de; sanığın kaza anından yaklaşık iki saat sonra yapılan ölçümde 82 promil alkollü olduğunun belirlendiği, yerleşik Adli Tıp Kurumu 5. İhtisas Dairesi uygulamalarına göre vücuttaki alkol oranının her saat ortalama 15 promil düştüğü de dikkate alındığında olay anında 100 promil üzerinde alkollü şekilde araç kullandığı anlaşılan sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu açısından iddianamede eyleminin tarif edildiği nazara alınıp, kendisine CMK’nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilerek TCK’nın 179/3. maddesi atfıyla 179/2. maddesi uyarınca trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan yargılanması gerektiğinin gözetilmemesi;
2-)Bozma ilamına uyulduğu takdirde sanığa isnat edilen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu için TCK’nın 179. maddesinin 2. fıkrasında öngörülen temel ceza miktarı itibariyle, 5271 sayılı CMK’nın, 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile yeniden düzenlenmiş olan ve 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan ”Basit yargılama usulü” düzenlemesine tabi olacağı; Anayasa Mahkemesinin 19.08.2020 tarihli ve 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan, 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 Esas-2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile, kovuşturma evresine geçilmiş olan ve basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden 7188 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan düzenlemenin iptal edildiği anlaşıldığından; Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararı doğrultusunda CMK’nın 251. maddesi hükümlerinin değerlendirilmesi gerekmesi;
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.