YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/8975
KARAR NO : 2020/6896
KARAR TARİHİ : 09.12.2020
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile
TCK’nın 89/4, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK’nın 89/4, 62/1, 53/1. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Çatalca Asliye Ceza Mahkemesinin 10.06.2014 tarihli ve 2013/483 esas, 2014/279 karar sayılı kararının 18.09.2014 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 15.06.2015 tarihinde “mala zarar verme, trafik güvenliğini tehlikeye sokma, hakaret ve konut dokunulmazlığını ihlal etme” suçlarını işlediği ve Çatalca Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçlardan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükümlerin 10.03.2016 ve 20.04.2016 tarihlerinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Çatalca Asliye Ceza Mahkemesinin 29.05.2013 tarihli ve 2016/347 Esas, 2016/348 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Sanığın idaresindeki otomobil ile gece vakti, meskun mahalde, 7 metre genişliğindeki iki yönlü yolda seyir halinde iken direksiyon hakimiyetini kaybettiği ve karşı yönden gelen katılan … idaresindeki otomobil ile katılanın şeridinde çarpıştığı olayda; taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, tamamen kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu bir kişinin kemik hayat fonksiyonlarını ağır (5.) derecede etkileyecek şekilde, bir kişinin ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde alt sınırdan hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçtan mahkum olan sanık hakkında TCK’nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasındaki hak yoksunluğuna ilişkin kısımların hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.