YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/888
KARAR NO : 2019/11494
KARAR TARİHİ : 09.12.2019
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 4.869,60 TL maddi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davacıya ait 500 kg çaya kaçak olduğundan bahisle 30/04/2013 tarihinde el konularak yediemine teslim edildiği, akabinde yapılan soruşturma sonucunda Başkale Cumhuriyet Başsavcılığının 01/11/2013 tarih, 2013/512 sayılı kararı ile davacı (şüpheli) hakkında kamu adına kovuşturmaya yer olmadığına ve el konulan çayın sahibine iadesine karar verildiği, verilen kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı Van Gümrük Müdürlüğü tarafından yapılan itirazın Erciş Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/1096 sayılı kararı ile reddine karar verilerek kesinleştiği, kesinleşen bu kararın davacıya 21/11/2013 tarihinde tebliğ edilmesine karşın davacının uzun bir süre bekledikten sonra 13/03/2015 tarihinde sahibi olduğu 500 kg çayı eksiksiz olarak teslim aldığı görülmekle;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin hükmedilen tazminatın yeterli olmadığına ilişkin tüm, davalı vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacıya ait olan 500 kg çaya haksız el konulduğundan bahisle açılan tazminat davasına ilişkin, dairemizin değişen görüşüne göre, sadece bahse konu 500 kg çayın el konulduğu 30/04/2013 tarihindeki değeri dikkate alınarak, davacı tarafından çayların teslim alınması gereken 21/11/2013 tarihine kadar işleyecek yasal faiz miktarı olan 382,14 TL nin maddi tazminat kapsamında hüküm altına alınması gerektiği, gözetilmeyerek, davacının ticaret ile meşgul olduğu farz edilip, çayın belirli periyotlarla el değiştirdiği ve bu surette muhtemel kâr bıraktığı hususu dikkate alınmak suretiyle, dosya kapsamına uyuşmayan 14/09/2015 tarihli bilirkişi raporu esas alınmak suretiyle yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinin “Davacının davasının kısmen kabulü ile 382,14 TL maddi tazminatın davalıdan alınarak, davacıya ödenmesine” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.