Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2019/8253 E. 2020/3879 K. 23.06.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/8253
KARAR NO : 2020/3879
KARAR TARİHİ : 23.06.2020

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :CMK 223/2-c, e maddesi gereğince beraat
Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın Başkent Doğalgaz Dağıtım A.Ş. Şebeke İşletme Müdürlüğünde baş mühendis olarak çalıştığı, olay günü şirketin eski arızalı boruları değiştirmek için çalışmalar yaptığı , bu çalışmalar sırasında Ankara ilinde Libya Caddesi ile Meşrutiyet Caddesinin kesiştiği köşede Meşrutiyet Caddesi asfaltı üzerinde ve Libya Caddesi’nde kaldırım üzerinde kazı yapılarak çukur açıldığı, katılan yayanın Libya Caddesi’nde kaldırım üzerinde yürürken moloz yığınlarının etrafından dolaşırken ayağının kayması sonucu düşerek 3. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı ve şikayetçi olduğu, olay nedeni ile sanık hakkında taksirle yaralama suçundan kamu davası açıldığı, 20.05.2015 tarihli keşif akabinde düzenlenen bilirkişi raporunda sanığın kusurunun olmadığının bildirildiği, 08.12.2015 tarihli heyet raporunda da sanığın olayda kusurunun olmadığının bildirildiği ve mahkemece birbiri ile uyumlu olan bu raporlara itibar edilerek sanık hakkında beraat kararı verildiği anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sanığın kusurlu olduğuna, eksik inceleme yapıldığına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın atılı suç bakımından kusuru bulunmadığının anlaşılmasına ve mahkemece de kabulün bu yönde yapılmasına rağmen sanık hakkındaki beraat hükmünün CMK’nın 223/2-c-e maddeleri gereğince verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın taksire dayalı kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince BERAATİNE” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.