Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2019/8206 E. 2020/6872 K. 08.12.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/8206
KARAR NO : 2020/6872
KARAR TARİHİ : 08.12.2020

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve katılanlar zorunlu müdafileri tarafından ayrı ayrı temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araçla gündüzün meskun mahaldeki bölünmüş yolda seyri sırasında kaza mahalli olan dört yönlü kontrolsüz kavşaktan sola dönmek için hamle yaptığı sırada sağından bölünmüş yolun diğer istikametinden seyrinde olan katılan sürücü Bülent idaresindeki araçla sağ ön kısımlarından çarpışmaları sonucu katılan …’in ve araçta yolcu olarak bulunan yaşı küçük iki kızının basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandıklarının, katılana ilk geçiş hakkı bırakmayan sanığın asli kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılanlar zorunlu müdafilerinin herhangi bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine ancak;
Türk Ceza Kanununun 50/3. maddesi gereğince, daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş bulunan onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş sanıkların bir yıl ve daha az süreli, diğer sanıkların ise otuz gün ve daha az süreli hapis cezalarının aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı yaptırımlara çevrilmesi zorunlu olup, sanığın adli sicil kaydının incelenmesinde sabıkasız olduğu anlaşılmakla, suç tarihi itibariyle 65 yaşını bitirmiş olan ve daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olan sanık hakkında hükmedilen 10 ay hapis cezasının, TCK’nın 50. maddesinin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA; 08/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.