YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/8090
KARAR NO : 2020/6925
KARAR TARİHİ : 09.12.2020
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın verilen para cezasını ödeyecek ekonomik gücünün olmadığına dair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
11.02.2015 tarihinde 08:45 sıralarında toplam yol platform genişliği 8 metre olan çift şeritli şerit çizgisi ile bölünmüş asfalt yolda, karlı havada, …‘ın sevk ve idaresindeki servis otobosü ile Yukarı Yurtçu Yapracık Toki Mahallesi, İmam Gazeli Caddesi üzerinden Eskişehir yolu istikametine bölünmüş yolda zincirsiz bir şekilde ters şeritte seyir halinde iken havanın kar yağışlı olması sebebiyle direksiyon hakimiyetini kaybederek otobüsü kaydırdığı, ters şeritte önünde aynı şekilde seyretmekte olan sanık …’ın sevk ve idaresindeki araca arkadan çarpması ve otobüsün sağ yan kısmına devrilmesi sonucu sanığın eşdeğer asli kusurlu olarak otobüste yolcu olarak bulunan şikayeti devam eden katılan … …’in basit tıbbi müdahale ile giderilemez vücudunda hayat fonksiyonlarını etkisi 5. ağır derecede etkileyecek kemik kırığı oluşturacak şekilde yaraladığı, şikayetçi olmayan …’ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde bir lezyon saptanmadığı olayda, şikayetten vazgeçmeden vazgeçme olmayacağı gözetilerek; sanığın eyleminin … …’in yaralanması nedeniyle TCK’nın 89/1, 22/3, 2-b, maddesinde tanımlanan bilinçli taksirle yaralama suçunu oluşturacağı gözetilmeden, birden fazla kişinin yaralanmasını yaptırım altına alan TCK’nın 89/4. maddesinin uygulanması,
Kabul ve uygulamaya göre ise;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK’nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.