YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/794
KARAR NO : 2019/4815
KARAR TARİHİ : 10.04.2019
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 5271 sayılı CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile 2863 sayılı Kanunun 74/1-2.cümle, 5237 sayılı TCK’nın 62/1, 50/1-a, 51/1-3, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
CMK’nın 231. maddesinin 11. fıkrasında, denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suçun işlenmesi halinde veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranılması halinde mahkemece hükmün açıklanacağı belirtilmiş olup, bu iki halin gerçekleştiğinin saptanması durumunda, mahkemece yapılacak işlem, önceden verilen ancak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına konu olması nedeniyle hukuki varlık kazanmayan hükmün açıklanmasından ibarettir. Bu iki şarttan birine aykırılık nedeniyle hükmün açıklanması halinde mahkemece, uygulanmasında yasal zorunluluk bulunduğu halde, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi nedeniyle uygulanamayan yasal hükümler hariç olmak üzere önceki hükümde bir değişiklik yapılmayacağından, yeniden kurulan hüküm de önceden verilen hükmün infazını sağlamaya yöneliktir. Yeniden hüküm verilmesi ise yalnızca sanığın “kendisine yüklenen yükümlülüklerin yerine getirilememesi” halinde mümkündür. Bu şart gerçekleştiğinde, sanığa yeni bir imkan sağlamayı düşünen yasa koyucu, yükümlülüğün yerine getirilememesi haline münhasır olarak mahkemeye, sanığın durumunun değerlendirilmesi suretiyle, cezanın kısmen infazına yada önceki hükümde yasal zorunluluk nedeniyle tartışılamayan erteleme veya seçenek yaptırımlara çevirme kurumlarının değerlendirilmesi suretiyle yeniden hüküm kurması imkanını sağlamıştır. Bu son halde dahi mahkeme, sübut ve nitelendirmenin değiştirilmesi veya önceki uygulamadan dönme yönünden bir imkâna sahip olmamakta, yalnızca önceki hükmün varlığı kabul edilerek, belirli bir kısmının infaz edilmemesi ya da önceki hükümde değerlendirilemeyen TCK’nın 50 veya 51. maddelerinin uygulanması yetkisine sahip olabilmektedir.
Bu açıklamalar ışığında, 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan yapılan yargılama sonucunda, sanığın 2863 sayılı Kanunun 74/1-son, 5237 sayılı TCK’nın 62/1, 53/1. maddeleri gereğince 1 yıl 1 ay 10 gün hapis ve cezası ile cezalandırılmasına, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca sanığın 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Sinanpaşa Asliye Ceza Mahkemesinin 16.02.2012 tarih, 2008/176 esas, 2012/56 karar sayılı, 10.12.2013 tarihinde kesinleşmesi yapılan kararını müteakip denetim süresi içerisinde 14/05/2016 tarihinde trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği ve Afyonkarahisar 4. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 06/04/2017 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Sinanpaşa Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/2018 tarihli ve 2017/196 esas – 2018/107 karar sayılı ilamını kapsayan dosya incelendi;
CMK’nın 231/11. maddesi gereğince, sanık hakkında, açıklanması geri bırakılan 16.02.2012 tarihli hükümde 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezasının açıklanması ile yetinilmesi yerine, yeni ceza tayini ile 2863 sayılı Kanunun 74/1-2. cümle, TCK’nın 62/1, 51/1-3, 53/1 maddeleri uyarınca erteli 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezasına hükmedilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, kusura ve lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA; 10.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.