YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/7527
KARAR NO : 2020/4594
KARAR TARİHİ : 15.09.2020

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 73/4, CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince düşme

Taksirle yaralama suçundan sanıklar hakkında açılan kamu davasının şikayet yokluğu nedeniyle düşmesine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık …’in müteahhidi olduğu, sanık …’in ise ustabaşı olarak görevli olduğu bina inşaatında sigortasız çalışan katılanın, inşaatın ikinci katında kalıp çaktığı sırada dengesini kaybedip aşağı düşmesi neticesinde organ işlevinni sürekli zayıflaması niteliğinde yaralandığı olayda,
A-Sanık … hakkındaki hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/5. maddesinde yer alan, “Taksirle yaralama suçunun soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlıdır. Ancak, birinci fıkra kapsamına giren yaralama hariç, suçun bilinçli taksirle işlenmesi halinde şikâyet aranmaz.” şeklindeki düzenleme karşısında, katılanın kaza sonrası kollukta alınan 19/03/2013 tarihli ifadesinde sadece sanık … hakkında şikayetçi olduğunu beyan ettiği, ancak sanık … hakkında herhangi bir şikayette bulunmadığı, yargılama sırasında 17/02/2014 tarihli celsede ise her iki sanık hakkında şikayetçi olup katılma talebinde bulunması üzerine verilen katılma kararı sanık … açısından süresinde yapılmayan şikayet yönünden usulsüz olup bu sıfatla hükmü temyiz hakkı da bulunmadığından 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca katılanın temyiz isteminin REDDİNE;
B-Sanık … hakkındaki hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Katılanın meydana gelen kaza neticesinde yaralanması açısından, 19/03/2013 tarihli kolluk ifadesinde süresi içinde sanık … hakkında şikayetçi olduğunu beyan ettiği, yargılama sırasında 17/02/2014 tarihli celsede de sanık hakkında şikayetçi olup katılma talebinde bulunması üzerine katılma talebinin kabul edildiği anlaşılmakla, yargılamaya devam edilmesi gerekirken, katılanın somut bir şikayetinin olmadığı gerekçesiyle CMK’nın 223/8. maddesi ve TCK’nın 73/4. maddeleri uyarınca davanın düşmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.