Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2019/7462 E. 2020/6701 K. 02.12.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/7462
KARAR NO : 2020/6701
KARAR TARİHİ : 02.12.2020

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm mağdur zorunlu vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şikayetçi olduğunu beyan etmesine rağmen katılma hakkı kendisine hatırlatılmayan mağdur zorunlu vekilinin, CMK’nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gören vekili sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, mağdur …’in yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdur zorunlu vekilinin CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Sürücüsü tespit edilemeyen sürücünün sevk ve idaresindeki otomobil ile 31.05.2015 günü saat 22:30 sıralarında meskun mahalde, gece vakti, aydınlatmanın bulunduğu bölünmüş caddede seyir halindeyken aynı istikamette önünde seyir halinde bulunan 11 yaşındaki …’in idaresindeki bisiklete çarpıp yaralanmasına neden olduğu, kaza tespit tutanağı ile çevreden yapılan araştırmada kırmızı renkli mazda veya opel marka aracın çarpıp kaza yerinden ayrıldığının belirlendiği olayda, mağdurun annesi olan … 03.06.2015 tarihli kolluk ifadesinde olay günü çocuğuyla yürüyerek eve gittiğini, harf grubunu alamadığı “71…431” plakalı, kırmızı renkli, tek kapılı, çift egzozlu aracın kızına çarptığını belirttiği,
08.06.2015 tarihli ek kolluk ifadesinde ise çevreden yaptığı araştırmada çarpan aracın “68 DS 766” plakalı, kırmızı renkli mazda araç olduğunu, aracın ön kaputunun macunlu olduğunu öğrendiğini belirttiği, yapılan araştırma sonucu kırmızı renkli mazda rx 7 marka aracı 3-4 aydır kullanan sanığın, olay günü evinden çıkmadığını, aracın ikametinin önünde durduğunu beyan ettiği, 16.06.2015 günü araç üzerinde yapılan incelemelerde aracın ön tamponunda kırılmalar olduğu, ön kaputun uç kısmında yüzeysel eziğin bulunduğu, arka tamponun sağ egzoz uç kısmında kısmi çatlaklar ve kırılmaların olduğu, sağ arka çamurluk yan yüzeyde çizgisel çatlakların olduğunun belirlendiği olayda, mahkemece mağdurun annesi olan katılanın hazırlık aşamasında verdiği araç plakası ile sanığa ait araç plakasının tamamen farklı olması, sonraki ifadesinde ve duruşma aşamasında katılanın sanığa ait araç plakası numarasını söylese bile, bu ifadesinin hazırlık aşamasında verdiği ifadeleri ile çelişki oluşturduğu, olayın hemen sonrasında verdiği ifadelere itibar edilmesinin daha uygun olduğu, olaya yerine yakın kamera görüntülerine göre sanığa ait aracın görünmediğine dair tutanak içeriği de dikkate alındığında sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair katılanın sonradan verdiği ve ilk ifadesiyle çelişen soyut ifadesi dışında cezalandırılmasını gerektirecek şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil elde edilemediği gerekçeleriyle CMK’nın 223/2-e maddesi gereği beraatine karar verilmesinde isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan zorunlu vekilinin, katılanın kazanın şoku ile aracın plakasını doğru tespit edemediğine, plakanın yanlış söylenmesi nedeni ile bu durumun sanık lehine değerlendirilmesinin hakkaniyete aykırı olduğuna, tutanağın tek başına delil olarak değerlendirildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 02.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.