Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2019/625 E. 2019/11500 K. 09.12.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/625
KARAR NO : 2019/11500
KARAR TARİHİ : 09.12.2019

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 14.000,00 TL maddi, 250.000,00 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat davasının dayanağını oluşturan İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/188-2015/143 sayılı ceza dava dosyası kapsamında davacının hükümeti cebren devirmek ve engellemek suçundan beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeyerek 08/06/2015 tarihinde kesinleştiği, davacının belirtilen dosyanın konusunu oluşturan eylemden ötürü 20/05/2011-19/06/2014 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, davanın işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanunun 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekili ve davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Cezaevinde bulunduğu sırada 13/01/2014 tarihinde emekli olan davacının, tahliye olduğu 19/06/2014 tarihine kadar ki çalışamamaktan kaynaklı zararının maddi tazminat kapsamında hüküm altına alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Dairemizce gidilen görüş değişikliğine göre; tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında kendisini vekil ile temsil ettiren davacı lehine beraat etmesi nedeniyle maktu vekalet ücretine hükmolunacağı, davacı ile avukatının aralarında yaptıkları anlaşma ile bu hizmet için daha fazla bir ücret kararlaştırmaları halinde, maktu vekalet ücretini aşan bu kısmın davacı ile avukatı arasındaki hukuki ilişkiye dayandığından koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında maddi zarar kapsamında değerlendirilemeyeceği nazara alınmadan, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekili ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 1 numaralı bendinin “Davacının maddi ve manevi tazminat talebinin KISMEN KABULÜ ile 4.247.28 TL maddi tazminatın 13/01/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile, 250.000 TL manevi tazminatın ise haksız tutuklama tarihi olan 20/05/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı … Hazinesinden alınarak davacı …’a verilmesine,” şeklinde değiştirilmesi, hükmün 5 numaralı bendinde yer alan “21.790,00 TL” ibaresinin çıkartılarak, yerine “21.204,82 TL” ibaresinin eklenmesi, suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.