Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2019/4981 E. 2019/8228 K. 08.07.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/4981
KARAR NO : 2019/8228
KARAR TARİHİ : 08.07.2019

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 1-Sanık … için: CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat
2-Sanık … için:TCK’nın 89/1, 2-b, 62, 51/1-3-7-8 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanık …’ın mahkumiyetine, sanık …’nın beraatine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık … hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz isteminin vekalet ücreti ile sınırlı olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanık müdafiin, yüzüne karşı 12.05.2015 tarihinde verilen hükmü CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 24.08.2015 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince ise;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiin, sanığın olayda kusurunun bulunmadığına, kazaya mağdurun sebep olduğuna, sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesinin yerinde olmadığına ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık …’ın Almak Metal A.Ş.’nin işveren vekili olduğu, kumandalı vinçoperatörü olarak çalışan Şirin Doğan, eloksal bölümünde vince bağlı 2 askının üst üste gelmesi sebebiyle askıları ayırmak için müdahale ettiği sırada askılardan birinin sol el işaret parmağına düşmesi sonucu, basit tıbbi müdahale ile giderilemez, orta ikinci derece kırık olacak şekilde yaralandığı olayda; taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu bir kişinin nitelikli şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması,
2- Suç tarihi itibariyle sabıkası bulunmayan sanık hakkında hükmün 2 ile numaralandırılan 5. paragrafında “Sanığın kişilik özellikleri, dosyaya yansıyan tutum ve davranışları göz önüne alarak CMK’nın 231 maddesinin uygulanmasına yer olmadığına” kararı verilirken, hükmün 2 ile numaralandırılan 6. paragrafında “daha önce kasıtlı bir suçtan mahkumiyetinin bulunmaması göz önüne alınarak cezanın ertelenmesi durumunda bir daha suç işlemeyeceği konusunda kanaate varıldığından sanığa verilen cezanın ertelenmesine” karar verilerek hükümde çelişki oluşturulması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca sanık hakkında hükmedilen ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 08.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.