Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2019/4730 E. 2019/8169 K. 04.07.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/4730
KARAR NO : 2019/8169
KARAR TARİHİ : 04.07.2019

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 62, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda, Artvin Ağır Ceza Mahkemesinin 23.05.2018 tarih ve 2018/29 Esas 2018/178 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle öldürme suçundan tayin edilen hükme yönelik istinaf talebinin kabulüyle yerel Mahkeme kararının kaldırılmasından sonra yeniden kurulan mahkumiyet hükmü katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Artvin Ağır Ceza Mahkemesi’nin 23.05.2018 tarih ve 2018/29 Esas – 2018/178 Karar sayılı kararı ile sanık …’ın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik sanık müdafi, bu hüküm ile birlikte sanık Hamit Navdar’ın beraatine ilişkin hükme yönelik katılanlar vekili tarafından istinaf isteminde bulunulması akabinde, Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından verilen 2018/2540 Esas – 2018/2051 Karar sayılı ve 18.07.2018 tarihli hüküm ile sanık Hamit Navdar hakkında kurulan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine, sanık … hakkında davanın yeniden görülmesine karar verilmiş, bu karar taraflara tebliğ edilmeyerek sanık … yönünden dosya tefrik edilerek aynı Dairenin 2018/2546 sayılı esasına kaydedilmiş, 18.07.2018 tarihinde 2018/2546 sayılı esas üzerinden davanın yeniden görülmesine karar verilerek yargılamaya başlanmış, yapılan yargılama sonunda Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi’nin 2018/2546 Esas – 2018/2066 Karar sayılı ve 05.09.2018 tarihli hükmü ile sanık …’ın mahkumiyetine karar verilmiş, verilen bu hüküm katılanlar vekiline tebliğ edilerek katılanlar vekili tarafından 27.09.2018 tarihli temyiz dilekçesi ile her iki sanık yönünden temyiz isteminde bulunulmuş, sanık Hamit Navdar hakkında Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen 18.07.2018 tarihli istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin hüküm temyize tabi kararlardan olmasına rağmen katılanlar vekiline tebliğ edilmemiş, katılanlar vekili tarafından sanık … hakkında verilen 05.09.2018 tarihli hüküm sonrası her iki sanık yönünden temyiz isteminde bulunulmuş ve sanık Hamit Navdar hakkında verilen hüküm yönünden katılanlar vekilinin temyiz süresinin öğrenme üzerine başlaması gerektiği tebliğnamede belirtilmiş olup, Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından 2018/2540 Esas sayılı dosya üzerinden sanık Hamit Navdar hakkındaki hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildikten sonra sanık … açısından dosya tefrik edilerek yeniden esasa kaydedilmiş ve bu esas üzerinden kurulan hükme yönelik temyiz istemi Dairemiz tarafından incelenecek olduğundan, sanık Hamit Navdar hakkında Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından verilen 18.07.2018 tarihli ve 2018/2540 Esas – 2018/2051 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddi kararına yönelik katılanlar vekilinin temyiz isteminde bulunduğu, sanık Hamit Navdar hakkındaki beraat hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi hükmüne ilişkin dosya da bu dosya içinde bulunduğundan, sanık Hamit Navdar hakkındaki Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından verilen 18.07.2018 tarihli ve 2018/2540 Esas – 2018/2051 Karar sayılı hüküm yönünden dosyanın incelenerek bu hususta görüş bildirilmek üzere, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 04.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.