Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2019/4598 E. 2019/7947 K. 01.07.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/4598
KARAR NO : 2019/7947
KARAR TARİHİ : 01.07.2019

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasıyla;
TCK’nın 179/3-2, 62/1, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK’nın 179/3-2. maddelesi gereğince 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Finike (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 21/10/2009 tarihli ve 2008/617 esas, 2009/157 karar sayılı kararının 23/11/2009 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 25/05/2011 tarihinde TCK’nın 141/1 ve 143 maddelerinde düzenlenen hali ile hırsızlık suçunu işlediği ve Finike Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 17/11/2017 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Finike Asliye Ceza Mahkemesinin 22/02/2018 tarihli ve 2018/19 Esas, 2018/229 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem, 5237 sayılı TCK’nın 66. maddesi uyarınca 8 yıllık zamanaşımına tabidir. Kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, zamanaşımını kesen en son işlem, 05/07/2006 tarihli mahkumiyet hükmü olup, anılan tarihten itibaren 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık zamanaşımının durma süresi de gözetildiğinde, inceleme tarihinden önce dolduğu anlaşılmakla, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCK’nın 66. ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkındaki davanın DÜŞMESİNE, 01/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.