YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/3694
KARAR NO : 2019/8043
KARAR TARİHİ : 03.07.2019
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 73/4, CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca düşme
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında açılan kamu davasının şikayet yokluğu nedeniyle düşmesine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27/11/2007 tarih ve 248/251 sayılı kararı ile uyum gösteren Genel Kurul ve Daire kararlarında açıklandığı üzere; mahkemeye gelmemiş sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olarak öngörülen ve 1412 sayılı CMUK’un 223/son maddesine paralel bir hüküm içeren 5271 sayılı CMK’nın 193/2. maddesinin ilk bakışta eylemin suç oluşturmayacağı ve derhal beraat kararı verilebilecek hallerle sınırlı olarak uygulanabileceği, “İddianamede tarif edildiği şekli ile fiilin suç teşkil etmemesi ve fiilin suç olmaktan çıkarılması halleri” dışında, delillerin takdir ve tayini gereken durumlarda sanığın sorgusu yapılıp savunması alınmadan hüküm verilemeyeceği gözetilmeden, derhal beraat kararı verilmesi gereken bir durum bulunmadığı halde eksik incelemeye dayalı olarak ve şikayetten vazgeçme beyanı hususunda sanığın kabulü sorulmadan yazılı şekilde düşme kararı verilmesi,
2-Olay günü sanığın 154 promil alkollü olarak kullandığı kamyonetle olay mahalli kavşakta seyrine göre sağından yola giren mağdur …’ün idaresindeki otomobile çarparak mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda, mahkemece beyanı alınan mağdurun sanıktan şikayetçi olmadığı, sanığın tespit edilen alkol oranı nedeniyle meydana gelen kazada bilinçli taksir düzeyinde sorumlu olsa da mağdurun yaralanmasının niteliği göz önünde bulundurularak, şikayetten vazgeçme beyanını kabul ettiği halde taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasının mümkün olmadığı ancak iddianamedeki anlatım göz önünde bulundurularak yasal limit üzerinde alkollü araç kullandığı sabit olan sanığa duruşmaya katılması sağlanarak CMK’nın 226. maddesi gereğince ek savunma hakkı tanınması sonrasında, TCK’nın 179/3-2. maddesinde tanımlı trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülüp, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.