YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/3550
KARAR NO : 2019/11489
KARAR TARİHİ : 09.12.2019
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 3.654,97 TL maddi, 500,00 TLmanevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin takdir edilen maddi ve manevi tazminatın hak ve nesafete uymadığına ilişkin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
İdil Asliye Ceza Mahkemesinin 17/09/2008 tarih, 2007/90 Esas, 2008/111 sayılı kararı ile üzerine atılı 2820 sayılı Kanuna muhalefet suçundan davacının 3.600 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın kesinleşmesi ile birlikte davacının bu karardan ötürü 13 gün cezaevinde kaldıktan sonra tahliye edildiği ve kalan 3.320 TL adli para cezasının maliye hazinesine yatırarak cezanın infaz edildiği, infaz tarihinden sonra davacı ve ceza dosyasının bir kısım sanıklarının Anayasa Mahkemesine yaptıkları başvuru sonucu Anayasa Mahkemesinin 20/11/2014 tarihli kararı ile davacının başvurusunun süre aşımı nedeniyle kabul edilemez olduğuna, diğer iki sanığın başvuruları yönünden ise Anayasanın 26. maddesinde güvence altına alınan ifade özgürlüğünün ihlal edildiğine, ihlali ve sonuçlarını ortadan kaldırmak için yeniden yargılama yapmak üzere kararın bir suretinin ilgili mahkemeye gönderilmesine karar verildiği, bunun üzerine Anayasa Mahkemesinin kararı davacı yönünden de sirayet ettirilip yeniden yargılama yapılarak 10/06/2015 tarih, 2015/184 Esas, 2015/289 sayılı karar ile mahkumiyet kararının iptaline ve davacının beraatine karar verildiği ve 5271 sayılı CMK’nın 323/3. maddesinde yargılamanın yenilenmesi sonucunda beraat veya ceza verilmesine yer olmadığı kararının verilmesi halinde, önceki mahkumiyet kararının tamamen veya kısmen infaz edilmesi dolayısıyla kişinin uğradığı maddi ve manevi zararlarının yine aynı Kanunun 141 ilâ 144 üncü maddeleri hükümlerine göre tazmin edileceğinin belirtildiği dikkate alınarak, iptal edilen mahkumiyet kararında hükmolunan ve davacı tarafından ödenen adli para cezasının daha sonradan bir şekilde davacıya iade edilip edilmediği araştırılarak, iade edilmediğinin tespit edilmesi halinde ödenen adli para cezası miktarının davacı lehine maddi tazminat olarak hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırmaya dayalı olarak, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 09/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.