Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2019/2960 E. 2019/6649 K. 23.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/2960
KARAR NO : 2019/6649
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Kasten Öldürme
Hüküm : TCK’ nın 81/1, 62/1, 58, 53/1-3, 63.maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin Fethiye Ağır Ceza Mahkemesinin 30/03/2017 tarih, 2017/16 Esas 2017/124 Karar sayılı hükmüne yönelik olarak, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucu 22/06/2017 tarih ve 2017/1918 Esas 2017/1161 Karar sayılı “istinaf başvurularının esastan reddine” ilişkin hükmün, Dairemizin 15/02/2018 tarih ve 2018/96 Esas 2018/1644 Karar sayılı ilamı ile bozulması üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesinin 16/07/2018 tarih ve 2018/2440-2018/1684 sayılı, “sanığın kasten öldürme suçundan mahkumiyetine” ilişkin hüküm, sanık, sanık müdafii, katılan vekili ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Dairenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ve sanık müdafiinin eylemin taksir kapsamında olduğuna, suç kastı olmadığına, tüfeğin dolu olduğunu bilmediğine, tüfek patlayınca şoka girdiğine, lehe olan hükümlerin uygulanması gerektiğine, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna; katılan vekilinin TCK’ nın 62. maddesinin uygulanmasının kanuna ve hukuka uygun olmadığına; Cumhuriyet Savcısının, sanığın eyleminin bilinçli taksirle ölüme sebebiyet verme suçunu oluşturduğuna, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine,
Ortaca 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/457 Esas 2016/16 Karar sayılı ve TCK’nın 106/2-a maddesi gereğince verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasını içerir ilamın sonuçları açısından sanık bakımından en ağır cezayı içerdiği ve tekerrüre esas alınması gerektiği halde, sanık hakkında daha hafif cezayı içeren, Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/388 Esas 2015/384 Karar sayılı ilamı ile verilen 1 yıl 15 gün hapis cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas alınması suretiyle hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün tekerrüre ilişkin paragrafında yer alan, “Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/388 Esas 2015/384 Karar sayılı 1 yıl 15 gün hapis cezası” ibarelerinin hükümden çıkarılarak yerine, “Ortaca 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/457 Esas 2016/16 Karar sayılı ve TCK’nın 106/2-a maddesi gereğince verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasını içerir ilam” ibarelerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesinin 16/07/2018 tarih ve 2018/2440-2018/1684 sayılı kararına karşı yapılan temyiz istemlerinin CMK’nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, 5271 sayılı CMK’nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Fethiye Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin de İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

TEFHİM ŞERHİ:

23.05.2019 tarihinde verilen iş bu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı … ’ün huzurunda, duruşmada sanık …’ın savunmasını yapmış bulunan Av….’ün yokluğunda 23.05.2019 tarihinde usulen ve açık olarak tefhim olundu.