Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2019/2769 E. 2021/1535 K. 15.02.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/2769
KARAR NO : 2021/1535
KARAR TARİHİ : 15.02.2021

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Mahkemesi : Erciş Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 4.435,89 TL maddi, 4.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibarenişletilecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin dayanağı olan Çaldıran Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/57 Esas – 2015/360 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının Görevi Yaptırmamak İçin Direnme, Kamu Malına Zarar Verme ve Tehdit suçlarından 09.12.2009-14.07.2010 tarihleri arasında 217 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda bütün suçlardan beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 10.02.2016 tarihinde kesinleştiği, kesinleşme şerhli beraat kararının davacıya 08.04.2016 tarihinde tebliğ edildiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK’nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 20.000,00 TL maddi, 30.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 4.435,89 TL maddi, 4.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmiş olup,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin ve davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının ilk önce Van (Kapatılan) 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/163 Esas 2011/315 Karar sayılı ceza dosyasında Terör Örgütü Adına Suç İşlemek ve Terör Örgütünün Propagandasını Yapmak suçlarından 05.10.2011 tarihinde beraatine karar verildiği, bu kararın 12.10.2011 tarihinde kesinleştiği, Görevi Yaptırmamak İçin Direnme, Mala Zarar Verme ve Tehdit suçlarından tefrik kararı verilerek daha sonra görevsizlik kararı verildiği ve görevsizlik kararı üzerine tazminat davasına esas Çaldıran Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/57 Esas – 2015/360 Karar sayılı dosyasında yapılan yargılamada beraat hükmünün kurulduğu görülmekle; davacı ile ilgili tutuklama ve tahliyeye ilişkin tüm müzekkere ve belgelerin Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde aslı ya da onaylı örnekleri de dosya içine alınarak, davacının Görevi Yaptırmamak İçin Direnme, Mala Zarar Verme ve Tehdit suçlarından tutuklanıp tutuklanmadığı, tutuklanmış ise tutuklama müzekkeresinin infaz edilip edilmediği, infaz edilmiş olması halinde, infaz tarihlerinin ilgili ceza infaz kurumundan sorulması suretiyle davacının tutuklama ve tahliye tarihleri ile infaz edilen sürenin tereddüde mahal vermeyecek şekilde belirlenmesi sonrası bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
1-Geliri ve tutuklu kaldığı döneme ilişkin kazanç kaybı miktarı konusunda itibar edilebilecek herhangi bir belge ibraz edemeyen davacının, bahse konu döneme ilişkin olarak Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplanacak ”4.117,81” TL’nin gelir kaybı olarak ödenmesine karar verilmesi gerekirken, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak bu miktarın üstünde kalacak şekilde ”4.435,89” TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
2-Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar yasal faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması,
3-Gerekçeli karar başlığında, ”Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat” olan dava türünün ”yakalama veya tutuklama sonrası KYO veya beraat kararı verilmesi halinde tazminat” olarak olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.