YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/2599
KARAR NO : 2019/5091
KARAR TARİHİ : 16.04.2019
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması ileTCK’nın 89/4,62. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK’nın 89/4, 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Edremit 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 24/05/2013 tarih ve 2012/609 E. 2013/280 K. sayılı kararının 04/09/2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın denetim süresi içinde 17/01/2017 tarihinde TCK’nın 142/2-h. maddesinde tanımlanan nitelikli hırsızlık suçunu işlediği ve Edremit 1.Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 09/04/2018 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11.maddesi gereğince açıklanmasına dair Edremit 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/09/2018 tarih ve 2018/155 E. 2018/586 K. sayılı kararını kapsayan dosya incelendi:
06/03/2008 tarih ve 2007/10 E. 2008/12 K. sayılı ilk hükmün sadece sanık tarafından temyiz edilmesi nedeniyle sanığın kazanılmış hakkı oluştuğundan, ilk hükümde sanık hakkında tayin edilen ceza miktarı üzerinden infazın yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “kastının yoğunluğu” gerekçesine dayanılamayacağı gözetilmeyerek “sanığın kastının yoğunluğu” gerekçe gösterilerek cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hüküm fıkrasının 1 nolu bendinde yer alan ”sanığın kastının yoğunluğu” ibarelerinin hükümden çıkartılması, yine hüküm fıkrasının 3. bendinden sonra gelmek üzere hükme, “06/03/2008 tarih ve 2007/10 E. 2008/12 K. sayılı ilk hükmün sadece sanık tarafından temyiz edilmiş olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nın 307/4 maddesi dikkate alınarak, sanık hakkında 6.000 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün ve 15 taksit halinde ödenmesinin infaz aşamasında gözetilmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.