YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/13544
KARAR NO : 2020/3886
KARAR TARİHİ : 23.06.2020
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/2-3, 62/1, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı Kanununun 231. maddesinin 11. fıkrasında, denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suçun işlenmesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranılması halinde mahkemece hükmün açıklanacağı belirtilmiş olup, bu iki halin gerçekleştiğinin saptanması durumunda, mahkemece yapılacak işlem, önceden verilen ancak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına konu olması nedeniyle hukuki varlık kazanmayan hükmün açıklanmasından ibarettir. Bu iki şarttan birine aykırılık nedeniyle hükmün açıklanması halinde mahkemece, uygulanmasında yasal zorunluluk bulunduğu halde, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi nedeniyle uygulanamayan yasal hükümler hariç olmak üzere önceki hükümde bir değişiklik yapılmayacağından tebliğnamedeki bozma talep eden (I) nolu görüşe, kanun yoluna başvurulması halinde yapılacak masrafların alınmasına ilişkin CMK’nın 330. maddesi gözetildiğinde, kararın henüz kesinleşmemesi nedeniyle sanıktan tahsil edilecek yargılama gideri tutarının belli olmaması karşısında, yargılama giderinin infaz aşamasında mahkemece yerine getirilmesi mümkün görüldüğünden tebliğnamedeki bozma talep eden (III) nolu görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanığın, kolluk tarafından yapılan rutin yol kontrolünde güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 1,45 promil alkollü olduğunun tespit edildiği olayda,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanığın herhangi bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık hakkında temel ceza tayin edilirken, uygulanan kanun maddesinin, “TCK’nın 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanun’un 179/2. maddesi” yerine, “TCK’nun 179/2-3 maddesi” şeklinde gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün (1) ile numaralandırılan fıkrasındaki “179/2-3” ibaresinin “179/3 maddesi delaletiyle 179/2” olarak değiştirilmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.