YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/13383
KARAR NO : 2023/1985
KARAR TARİHİ : 05.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/528 E., 2015/789 K.
SUÇLAR : Özel hayatın gizliliğini ihlal, şantaj
HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanığın müştekinin bilgisi ve rızası dışında yaşadıkları cinsel ilişkiyi video kaydına almasına konu eylemi hakkında dava zamanaşımı süresi içerisinde karar verilebileceği değerlendirilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kayseri 10. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.11.2015 tarihli ve 2015/528 Esas, 2015/789 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 134 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkrası uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Şantaj suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 107 nci maddesinin birinci ve ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkrası uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.
2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 28.07.2019 tarihli ve 2015/410478 sayılı, hükümlerin onanması görüşünü içerir Tebliğname ile Yargıtay 4. Ceza Dairesine tevdi edilmiştir.
3. Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 14.11.2019 tarihli ve 2019/6440 Esas, 2019/17968 Karar sayılı görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, cinsel birlikteliğin rıza dahilinde olduğunun dikkate alınmadığına, görüntülerin müşteki tarafından gönderildiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın bir dönem birliktelik yaşadığı müşteki … ile birliktelikleri sırada müştekinin bilgisi dışında cinsel ilişkiyi video kaydına aldığı, müştekinin ilişkiyi sonlandırmak istemesi üzerine sanığın cinsel ilişki görüntülerini ifşa edeceğinden bahisle tehditte bulunduğu, müştekinin ilişkiye devam etmemesi üzerine söz konusu görüntüleri müştekinin çevresine ve eşine gönderip ifşa ettiği iddiası ile sanık hakkında özel hayatın gizliliğini ihlal ve şantaj suçlarından kamu davası açılmıştır.
2. Mahkemece sanığın atlı eylemleri kabul işlediği sabit görülerek sanık hakkında ses ve görüntülerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal ve şantaj suçlarında mahkumiyete karar verilmiştir.
3. Sanık 10.11.2015 tarihli duruşmada özetle; “…… benim karşı komşum olur, bana kendisinin gönderdikleri de var benim kendimin çektikleride var biz 8 yıldır birlikteyiz ben de … de farklı kişilerle evliyiz. Suçlamayı kabul etmiyorum, görüntü ve video kayıtlarından …’ün de haberi vardı. Ben onu tehdit etmedim. Benimle olan resimleri eşine ben verdim. Eşine hayatıyla ilgili iddiamlara inanması için…” şeklinde beyanda bulunmuştur.
4. Sanık doğruluğunu kabul ettiği hazırlık aşamasında verdiği ifadesinde “…cinsel ilişki için bazen otele, bazen de gecelik bekar evlerine giderdik. … hakkında mahallede başka erkeklerle gezip tozduğu ve onlarla cinsel ilişkiye girdiği şeklinde laflar duymaya başlayınca ileride bana karşı iftira atar benimle zorla ilişkiye girdi, beni zorla götürdü vb. bir suçlamayla karşı karşıya kalırım düşüncesiyle, yaklaşık bir ay kadar önce , … ile benim oturduğum evde buluştuk, çocuklarım ve eşim evde yoktu. Biraz sohbet ettikten sonra yine cinsel ilişkiye girmek için hazırlandığımız esnada, … ün bilgisi olmadan cinsel ilişki anımıza çekmek istedim ve üzerinde polise teslim etmiş olduğum hafıza kartı takılı olan tabletle cinsel ilişki anımıza çektim.(yaklaşık bir saat kadar) Yine aynı şekilde, aradan 15 gün kadar geçtikten sonra yine aynı şekilde cinsel ilişki anını çektim.(yaklaşık 20 dakika kadar). Diğer fotoğrafları ise birlikte olduğumuz süre içerisinde birlikte çekindik bazılarını da kendi çekmiş bana telefonla gönderdi. Ve o zamana kadar aramızda fazla bir sorun yoktu. Daha sonraları … ün başka erkeklerle para karşılığı birlikte olduğunu duydum. Bu konuları görüşmek için buluştuk konuşma esnasında ben duyduklarımı söyledim … kabul etmedi. Bende emin olunca tekrar görüştüm ve … bana bundan sonra beni arama, sorma ilişkimiz bitsin dedi. başkaları ile ilişkiye girdiği zoruma gittiği için abisi …’e bahsettim oda inanmadı ve bana kanıt getir deyince bende çekmiş olduğum görüntü ve cinsel içerikli fotoğrafların bulunduğu usb yi zarf içerisinde …’in tarif etmiş olduğu parkta bir yere bıraktım . sonra telefon açıp sorduğumda aldığını ve … için lanet olsun ne yaparsa yapsın dedi ve telefonu kapattı. yine … ün eşine de söyledim ve görüntüleri … ün abisine verdiğimi söyledim…” şeklinde beyanda bulunmuştur.
5. Müşteki 12.06.2015 tarihli hazırlık ifadesinde özetle; “… …’u iki yıldır eski oturmuş olduğum yerden tanırım. Kendisi bizim karşı komşumuz olurdu. Kendisi ile önceleri telefonla görüştük, daha sonra bir yıl kadar önce kendi evinde tehdit zoruyla kendisi ile cinsel ilişkide bulunduk. Kendisi benim haberim olmadan bu ilişkiyi görüntüye kaydetmiş ve benim uygunsuz resimleri çekmiş. Bu ilişkiden sonra hiç görüşmedik. Ancak bir hafta önce beni arayarak “beni kaçırmak istediğini” söyledi, bende yok dedim. Bunun üzerine bana “sen bekle ve gör” dedi. Akabinde bana ait olan görüntüleri kaynım olan … …’a ait evin kapısının önüne hafıza kartına aktararak bırakmış, kaynımda görüntüyü izlemiş ve durumu bana anlattı. Ben bunun üzerine bir gece eve gitmedim. Kaynıma göndermiş olduğu hafıza kartını kendim kırdım. Daha sonra eşim beni buldu ve benimle oturarak konuştu. … kardeşimi ve abimi arayarak “adresini bulduk gidip kaçıracağım ve satacağım” diyerek tehdit ve hakaretlerde bulunmuş. eşimi arayarak benim için o kötü sen nasıl kabul ediyorsun diyerek sözler sarfetmiş ve eşime çıplak resimler göndermiş ben bu resimleri yırttım.Ben benim görüntülerimi benden izinsiz kaydederek bana şantaj yapan ve tehdit eden …’tan şikayetçiyim, uzlaşmak istemiyorum…” şeklinde beyanda bulunmuştur.
6. Tanık Ahmet 12.06.2015 tarihli hazırlık ifadesinde özetle; “…… benim 17 yıllık eşim olur. Eski komşum olan …’un eşim ile ilişkisi olduğunu 2-3 gün kadar önce öğrendim. … isimli şahıs bu ilişkiyi görüntüye kaydederek uygunsuz resimler çektiğini abime göndermiş olduğu görüntüler ve bana göndermiş olduğu resimlerden sonra öğrendim. Eşim bana gönderilen çıplak resimleri yırttı. Şu an elimde olan resimleri kendi rızamla siz polis memurlarına teslim ediyorum…” şeklinde beyanda bulunmuştur.
IV. GEREKÇE
1. Dosya kapsamında göre; sanığın bir dönem birliktelik yaşadığı müştekinin bilgisi ve rızası dışında kayda aldığı cinsel ilişki görüntülerini müştekinin ilişkiyi devam ettirmediği takdirde ifşa edeceğinden bahisle tehditte bulunduğu, daha sonra müştekinin eşine ve çevresine göndermesine konu eylemi nedeniyle şantaj ve görüntü veya seslerin ifşası suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçunda mahkumiyete ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
2. Sanığın müştekiye ait cinsel ilişki görüntülerini müştekinin abisi ve eşine göndermesi nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümlerin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve aynı Kanun’un 107 nci maddesinde düzenlenen şantaj suçunun temel cezasının aynı zamanda adli para cezasını da içermesine rağmen temel cezanın belirlenmesinde adli para cezasına yer verilmemesi hukuka aykırı görülmüş ise de temyiz eden sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Kayseri 10. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.11.2015 tarihli ve 2015/528 Esas, 2015/789 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.06.2023 tarihinde karar verildi.