Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2019/13234 E. 2023/1986 K. 05.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/13234
KARAR NO : 2023/1986
KARAR TARİHİ : 05.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/271 E., 2015/608 K.
SUÇLAR : Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme, şantaj
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Erbaa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.06.2015 tarihli ve 2015/271 Esas, 2015/608 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;

Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 136 ncı maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 53 üncü maddesi ve 51 inci maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve ertelemeye,

Şantaj suçundan 5237 sayılı Kanun’un 107 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesi uyarınca 6.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,

Karar verilmiştir.

2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 24.05.2019 tarihli ve 2016/324120 sayılı, verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan kurulan hükmün onanması, şantaj suçundan kurulan hükmün ise katılanın soyut iddiası dışında delil bulunmadığı gerekçesi ile hükmün bozulması görüşünü içerir Tebliğname ile Yargıtay 4. Ceza Dairesine tevdi edilmiştir.

3. Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 12.09.2019 tarihli ve 2019/4002 Esas, 2019/13613 Karar sayılı görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, verilen cezanın fazla olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık ile mağdurun bir dönem duygusal arkadaşlık yaptıkları, arkadaşlıkları sırasında mağdurun kendisine ait facebook hesap şifresini sanığa verdiği, mağdurun sanıktan ayrılması üzerine sanığın kendisinde bulunan şifreyi kullanarak mağdura ait facebook hesabının şifresini değiştirip mağdurun girişini engellediği, mağdur ile yaptığı telefon konuşması sırasında kendisi ile yattığı takdirde kendisinde mağdura ait olan her şeyi vereceğini söylediği iddiası ile sanık hakkında sistemi engelleme bozma, verileri yok etme veya değiştirme
ve şantaj suçlarından kamu davası açılmıştır.

2. Mahkemece sanığın mağdura ait hesabın şifresini değiştirme eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 136 ncı maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçunu oluşturduğu kabul edilerek sanık hakkında ek savunma hakkı tanınıp, sanığın mağdura şantajda bulunduğu kabul edilerek verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme ve şantaj suçlarından mahkumiyete karar verilmiştir.

3. Sanık soruşturma ve kovuşturma sırasında, mağdur ile bir dönem arkadaşlık yaptıklarını, mağdurun hesabının şifresini verdiğini, kendisininde mağdura verdiğini, mağdurun başkaları ile konuşması üzerine ayrıldıklarını, mağdura ait hesabın şifresini değiştirdiğini ancak şantajda bulunmadığını savunmuş, mağdura ait hesap şifresini kolluk aşamasında kolluk görevlileri vasıtası ile mağdura iade etmiş, duruşma sırasında mağdura ait kendisinde bulunan resimleri mağdura iade etmiştir.

4. Mağdur soruşturma ve kovuşturma aşamasında sanık ile arkadaşlık yaptığını, karşılıklı olarak şifre verdiklerini, daha sonra sanıktan ayrılması üzerine sanığın şifreyi değiştirdiğini, facebook üzerinde mesajlaştıkların şartı olduğunu söylediğini, telefon ile aradığı sırada kendisi ile yatması durumunda resimlerini vereceğini söylediğini beyan etmiş, duruşmada sanığın ceza almasını istemediğini beyan ederek şikayetinden vazgeçmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Dosya kapsamına, ikrar içeren savunmaya ve mağdur beyanına göre; sanık ile katılanın bir dönem duygusal arkadaşlık yaptıkları sıra da karşılıklı olarak sosyal paylaşım sitesi olan facebook şifrelerini verdikleri, mağduru ile sanığın ayrılması üzerine sanığın mağdura ait hesabın şifresini değiştirdiği iddia ve kabul eylemin 5237 sayılı Kanun’un 244 üncü maddesinin ikinci fıkrasında düzenlenen istemi engelleme bozma, verileri yok etme veya değiştirme
suçunu oluşturduğu ve suçtan mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yazılı şekilde verileri hukuk aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan mahkumiyete karar verilmesi hukuka aykırı görülmüştür.

2. Mağdurun sanığın telefon konuşması sırasında kendisi ile yatması karşılığında sanıkta bulunan mağdura ait eşyaların verileceğine yönelik soyut beyanı dışında sanığın şantaj suçundan cezalandırılmasına yeterli her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşılmakla sanık hakkında beraate karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde 5237 sayılı Kanun’un 107 nci maddesin temel cezanın hapis ve adli para cezası birlikte düzenlenmesine rağmen temel cezanın adli para cezası olarak belirlenmesi suretiyle mahkumiyete karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Erbaa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.06.2015 tarihli ve 2015/271 Esas, 2015/608 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.06.2023 tarihinde karar verildi.