YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/12771
KARAR NO : 2020/3882
KARAR TARİHİ : 23.06.2020
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :CMK 223/2-e. maddesi gereğince beraat
Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın öğretmen olduğu kreşte 4 yaşındaki …’ın öğrenci olduğu, olay günü …’ın babası tarafından kreşe bırakıldığı, kreşe bırakırken …’ın düzenli olarak kullandığı antidepresan şurubunun babası tarafından kreşte bulunan görevliye verildiği, kullanımı hakkında bilgi verdiği, bu sırada olay günü sabah 08:45 sıralarında çocuğun annesinin sanığı arayarak şurubu 25 mg olarak yemekten sonra vermeleri gerektiğini söylediği, sanığın okula giderek ilaç kutusuna baktığı ve şırınga üzerinde 25 mg olmadığını 0.25 mg olduğunu görmesi üzerine katılan …’ı aradığı ve durum hakkında bilgi verdiği, katılan …’ın da 2.5 mg vermesi gerektiğini beyan ettiği, bunun üzerine sanığın 2.5 mg ilacı …’a verdiği, saat 12:30 gibi katılan …’ın gelerek Ege’yi okuldan aldığı eve gittiğinde çocuğun halsiz ve uykulu olduğunu görmeleri üzerine hastaneye götürdükleri olayda; katılanın fazla dozda ilaç almasından kaynaklı rahatsızlandığı iddiasıyla sanık hakkında taksirle yaralama suçundan kamu davası açıldığı, mahkemece sanık hakkında taksir düzeyinde bir kusurunun olmadığı gerekçe gösterilerek beraat kararı verildiği anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Mahkemece olayda sanığın kusuru bulunmadığı kabul edildiğinden, CMK’nın 223/2-c. maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerekirken, CMK’nın 223/2-e. maddesi uyarınca beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün (1.) paragrafının çıkarılarak yerine ”Sanığın yüklenen suç açısından kusurunun bulunmadığı anlaşıldığından CMK’nın 223/2-c.maddesi uyarınca beraatine” cümlesinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.