Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2019/12640 E. 2019/10149 K. 14.10.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/12640
KARAR NO : 2019/10149
KARAR TARİHİ : 14.10.2019

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasıyla TCK’nın 85/1, 62, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK’nın 85/1 ve 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Viranşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/02/2008 tarihli ve 2006/693 esas, 2008/88 karar sayılı kararının 23/06/2008 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 05/09/2010 tarihinde 5607 sayılı yasanın 3. maddesinde tanımlanan kaçakçılığa konu eşyayı bu özelliğini bilerek taşımak suçunu işlediği ve Cizre Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 04/03/2014 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Viranşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/03/2015 tarihli ve 2014/211 Esas, 2015/320 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi:
CMK’nın 231/11. maddesi gereğince, sanık hakkında, açıklanması geri bırakılan 07.03.2008 tarihli hükümde 1 yıl 8 ay cezası ve sürücü belgesinin 1 yıl süre ile geri alınmasına ilişkin yaptırımın açıklanması ile yetinilmesi yerine, sanığın sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin kısmın açıklanan hükümde gösterilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK’nın 53/1-3. maddeleri gereğince hükmedilen hak yoksunluğuna ilişkin (5) no’lu maddesinin “a, b, c, d, e” bentlerinin çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.