YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/12115
KARAR NO : 2023/2208
KARAR TARİHİ : 19.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, Tehdit, Özel hayatın gizliliğini ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet beraat, Temyiz istemin kabule şayan bulunmamasından dolayı reddi
Kadınhanı Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.07.2015 tarihli ve 2015/164 Esas, 2015/291 Karar sayılı asıl ve 30.11.2015 tarihli ve 2015/164 Esas, 2015/291 Karar ek kararının; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kadınhanı Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.07.2015 tarihli ve 2015/164 Esas, 2015/291 Karar sayılı kararı ile;
A) Sanık … hakkında;
a) Katılan sanık …’a yönelik hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin birinci fıkrası ve 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkrası uyarınca neticeten 3.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına,
b) Katılan sanık …’ye yönelik hakaret suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci fıkrası ve 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkrası uyarınca neticeten 3.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına,
c) Katılan sanık …’a yönelik tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi ve 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkrası uyarınca neticeten 800,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına,
d) Katılan sanık …’ye yönelik tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkrası uyarınca neticeten 4.800,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına,
B) Katılan sanık … hakkında özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca beraat kararı,
C) Katılan sanık … hakkında özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraat kararı,
Verilmiştir.
2. Kadınhanı Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.11.2015 tarihli ve 2015/164 Esas, 2015/291 Karar sayılı ek kararı ile katılan sanık …’nın katılan sanık …’ye yönelik hakaret, katılan sanık …’a yönelik hakaret ve tehdit suçlarından verilen kararlara karşı temyiz başvurusu hakkında, 1412 sayılı Kanun’un 315 inci maddesinin birinci fıkrası gereği “temyiz talebinin kabule şayan olmamasından dolayı reddine” karar verilmiştir.
3. Dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 11.07.2019 tarihli ve 2016/20192 sayılı temyiz isteminin reddine dair ek kararın ve özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan verilen beraat kararlarının onanması, katılan sanık … hakkında katılan sanık …’ye yönelik tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmünün uzlaşma hükümlerinin uygulanması için bozulması görüşlerini içerir Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan sanık …’nın temyiz isteği; karşı tarafın kamera yerleştirmesi suretiyle evini izlediklerine, sabıkası olmaması rağmen para cezası verildiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Katılan sanıklardan …ve…’nin baba-oğul oldukları ve aynı evde yaşadıkları, diğer katılan sanık …’nın ise diğer katılan sanıklar duvar komşusu olduğu, taraflar arasında ortak duvarın hasar görmesi nedeniyle husumet bulunduğu, katılan sanık …’nın diğer katılan sanıklara “sizi öldüreceğim, sizi yok edeceğim, sizi buradan kaldıracağım, şerefsizler, şerefini s..eyim” şeklinde sözler söyleyerek hakaret ve tehditte bulunduğu, diğer katılan sanıkların ise evlerine, katılan sanık …’nın balkonunu görecek şekilde kamera yerleştirdikleri iddiası ile katılan sanık … hakkında hakaret ve tehdit suçlarından, katılan sanıklar …ve… hakkında özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Mahkemece, katılan sanık …’nın diğer katılan sanıklara karşı hakaret ve tehdit içeren sözler söylediği kabul edilerek hakaret ve tehdit suçlarından mahkumiyete, katılan sanık …’nin kameranın kurulumunun kendisi tarafından yapıldığına ve diğer katılan sanık …’ın dahilinin bulunmadığına ilişkin beyanı nedeniyle katılan sanık … hakkında özel hayatın gizliliğini ihlal eylemin katılan sanık … tarafından gerçekleştirilmediği gerekçesi ile beraatine, katılan sanık … hakkında ise katılan sanık …’nın evi izlemesi nedeniyle caydırıcılık amacıyla taktırdığı kabul edilerek beraatine karar verilmiştir.
3. Katılan sanık … 03.07.2015 tarihli duruşmada özetle, katılan sanık …’nın kendisine hakaret ve tehdit içeren sözler söylediğini kamerayı kendisinin taktırdığını babası olan diğer sanığın dahli olmadığını, katılan sanık …’nın eylemlerini ispatlamak için kamerayı taktırdığını savunmuştur.
4. Katılan sanık … 03.07.2015 tarihli duruşmada özetle, katılan sanık … ile evlerinin ortak bahçe duvarı nedeniyle husumet olduğunu ve kendisine yönelik hakaret ve tehditlerde bulunduğunu savunmuştur.
5. Katılan sanık … 03.07.2015 tarihli duruşmada özetle, diğer sanıkların kendisine küfür etmesi üzerine balkondan haysiyetiniz yok mu böyle komşuluk mu olur oturduğunuz evin yarısını ben verdim şekline beyanda bulunduğunu savunmuş hakaret ve tehdit etmediğini beyan etmiştir.
IV.GEREKÇE
A) Katılan Sanık … Hakkında Katılan Sanık …’ Yönelik Hakaret Ve Tehdit, Katılan Sanık …’ye Yönelik Hakaret Suçlarından Kurulan Mahkumiyet Hükümlerine Yönelik Temyiz İsteminin Reddine Dair Ek Karara Yönelik Temyiz İstemi Yönünden;
Sanık hakkında hükmolunan netice cezanın türü ve miktarları gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesinin birinci fıkrası gereği asıl kararın re’sen temyize de tabi olmadığı, aynı Kanun’un 315 inci maddesinin birinci fıkrasında yer verilen; “Temyiz isteği kanuni sürenin geçmesinden sonra yapılmış veya temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmişse veya temyiz edenin buna hakkı yoksa, hükmü temyiz olunan mahkeme bir karar ile temyiz dilekçesini reddeder.” şeklindeki düzenleme birlikte değerlendirildiğinde, ek kararda herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmıştır.
B) Katılan Sanık … Hakkında Özel Hayatın Gizliliğini İhlal Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Temyiz İstemi Yönünden;
Katılan sanık …’nin suça konu kamerayı kendisinin taktırdığına ilişkin savunması karşısında katılan sanık …’ın atılı suçu işlemediğine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
C) Katılan sanık … Hakkında Özel Hayatın Gizliliğini İhlal Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Temyiz İstemi Yönünden;
1. Katılan sanık …’nin evinin çatısına yerleştirdiği kamera ile katılan sanık …’nın evi izlemesine konu olayda, suça konu kameranın konumladırılma ve çekim açısının incelenerek katılan sanık …’nın evine odaklanıp odaklanmadığının ve kayıt yapıp yapmadığının belirlenip iddia ve savunmanın doğruluk derecesi açıklığa kavuşturulduktan sonra sonucuna göre katılan sanığın hukuki durumunun tayip ve tespiti gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hukuka aykırı görülmüştür.
2. Kabul ve uygulaya göre de;
Dosya arasında taraflara kişilerin huzur ve sükunu bozma suçuna ilişkin olarak uzlaştırma tutanağı düzenlendiği dikkate alınarak, özel hayatın gizliliğini ihlal suçunun 5237 sayılı Kanun’un 139 uncu maddesi gereğince şikayete tabi olduğu ve 5271 sayılı Kanun’un 253 üncü maddesinin birinci fıkrası gereğince uzlaşmaya tabi olduğu, soruşturma aşamasında usulüne uygun uzlaştırma işlemi yapılmadan kamu davasının açıldığı, mahkemenin de belirtilen eksikliği gidermediği anlaşılmakla, 6763 sayılı Kanun’un 35 inci maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 254 üncü maddesi uyarınca aynı Kanun’un 253 üncü maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk görülmüştür.
D) Katılan Sanık … Hakkında Katılan Sanık …’ye Yönelik Tehdit Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Temyiz İstemi Yönünden;
Karar tarihinden sonra 02.12.2016 tarihli ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34 üncü maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde tanımı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı Kanun’un 7 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca; “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek, 6763 sayılı Kanun’un 35 inci maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 254 üncü maddesi uyarınca aynı Kanun’un 253 üncü maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk görülmüştür.
V. KARAR
A) Katılan Sanık … Hakkında Katılan Sanık …’ Yönelik Hakaret Ve Tehdit, Katılan Sanık …’ye Yönelik Hakaret Suçlarından Kurulan Mahkumiyet Hükümlerine Yönelik Temyiz İsteminin Reddine Dair Ek Karara Yönelik Temyiz İstemi Yönünden;
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenle Kadınhanı Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.11.2015 tarihli ve 2015/164 Esas, 2015/291 Karar sayılı ek kararında katılan sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden ek kararın, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
B) Katılan Sanık … Hakkında Özel Hayatın Gizliliğini İhlal Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Temyiz İstemi Yönünden;
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenlerle Kadınhanı Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.07.2015 tarihli ve 2015/164 Esas, 2015/291 Karar sayılı kararında katılan sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
C) Katılan sanık … Hakkında Özel Hayatın Gizliliğini İhlal Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Temyiz İstemi Yönünden
Gerekçe bölümünde (C) bendinde açıklanan nedenlerle Kadınhanı Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.07.2015 tarihli ve 2015/164 Esas, 2015/291 Karar sayılı kararına yönelik katılan sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
D) Katılan Sanık … Hakkında Katılan Sanık …’ye Yönelik Tehdit Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Temyiz İstemi Yönünden;
Başkaca yönleri incelenmeyen Kadınhanı Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.07.2015 tarihli ve 2015/164 Esas, 2015/291 Karar sayılı kararının gerekçe bölümünde (D) bendinde açıklanan nedenle 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.06.2023 tarihinde karar verildi.